139 μετά την εργατική εξέγερση του Σικάγο, που με το αίμα των εργατών κατοχύρωσε την ιστορική κατάκτηση του 8ώρου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σύγχρονο Μεσαίωνα. To κόστος ζωής αυξάνεται, οι μισθοί μένουν σταθεροί ενώ οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί κι οι πολεμικοί εξοπλισμοί φέρνουν την ανθρωπότητα στα πρόθυρα ενός γενικευμένου πολέμου.
Νέο εργασιακό νομοσχέδιο φέρνει η κυβέρνηση, εισάγοντας τη διευθέτηση του εργασιακού χρόνου σε εβδομαδιαία ή και σε ημερήσια(!) βάση. Ο εργαζόμενος δεν θα ξέρει κάθε μέρα αν θα δουλέψει 8 ή 10 ώρες, διαλύοντας κάθε προσωπικό προγραμματισμό. Προσαύξηση φυσικά δεν προβλέπεται, έχει προβλέψει γι’ αυτό ο νόμος Χατζηδάκη, που μαζί με το νόμο Γεωργιάδη ήταν αυτοί που εισήγαγαν την “διευθέτηση του ατομικού χρόνου εργασίας”, που ουσιαστικά καταργεί στην πράξη το 8ώρο. Την ίδια στιγμή εργαζόμαστε “μέχρι να βγει η δουλειά”, τα εργατικά “ατυχήματα” αυξάνονται ενώ αν μείνουμε άνεργοι πρέπει να αποδείξουμε ότι “αναζητούμε ενεργά” οποιαδήποτε εργασία απλά για να πάρουμε ένα επίδομα ανεργίας που δε φτάνει ούτε για τα απαραίτητα.
Σε αντίθεση με το ωράριο, οι μισθοί μας δεν αυξάνονται αλλά σίγουρα αξίζουν λιγότερο. Τρόφιμα, στέγαση, ενέργεια και μεταφορές ακριβαίνουν συνεχώς, ενώ το δικαίωμα στις διακοπες τίθεται υπό αμφισβήτηση αφού το απαγορευτικό τους κόστος μειώνει αναγκαστικά τη διάρκειά τους. Το κράτος αποσύρεται από τις υποχρεώσεις του σε παιδεία και υγεία, κάτι που, σε συνδυασμό με τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά και την κρατική λειτουργία κόστους/οφέλους, κάνει βασικά κοινωνικά δικαιώματα απροσπέλαστα. Αυτή είναι η πολιτική που γεννά τα Τέμπη, το Μάτι, τις καταστροφές όπως στη Θεσσαλία, με τους νεκρούς να θυσιάζονται για να ευημερούν οι οικονομικοί δείκτες του καπιταλισμού.
Την ίδια στιγμή, η νέα κούρσα εξοπλισμών μετατρέπει τις οικονομίες της Δύσης σε πολεμικές, σε μια απροκάλυπτη προετοιμασία πολέμου. 800 δις εξοπλιστικά για την ΕΕ, 25 δις για την Ελλάδα, και απαίτηση για 5% του ΑΕΠ σε κάθε χώρα του ΝΑΤΟ από τις ΗΠΑ, ενώ η συμμετοχή του ελληνικού στρατού στα πολεμικά μέτωπα αυξάνει τον πολεμικό κίνδυνο και για εμάς. Για πολέμους που κανείς δεν μας εξήγησε γιατί εμπλεκόμαστε και για ποιανού τα συμφέροντα ρισκάρουμε την καταστροφή.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να μπει στην πρώτη θέση για τη συγκρότηση αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, ενάντια στα νέα εξοπλιστικά και στην εμπλοκή της χώρας μας στη γενοκτονία στη Γάζα και στον πόλεμο στην Ουκρανία, ενάντια στη μετατροπή της χώρας σε μία μεγάλη βάση του ΝΑΤΟ. Η Πρωτομαγιά του 2025, να γίνει μέρα απεργίας με τις αποφάσεις των εργαζομένων, μέρα αγώνα και διαδήλωσης, ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά, τον πόλεμο και το φασισμό, για την προοπτική να κατακτήσει η μεγάλη εργατική-κοινωνική πλειοψηφία τον πλούτο που παράγει.
Νέο εργασιακό νομοσχέδιο φέρνει η κυβέρνηση, εισάγοντας τη διευθέτηση του εργασιακού χρόνου σε εβδομαδιαία ή και σε ημερήσια(!) βάση. Ο εργαζόμενος δεν θα ξέρει κάθε μέρα αν θα δουλέψει 8 ή 10 ώρες, διαλύοντας κάθε προσωπικό προγραμματισμό. Προσαύξηση φυσικά δεν προβλέπεται, έχει προβλέψει γι’ αυτό ο νόμος Χατζηδάκη, που μαζί με το νόμο Γεωργιάδη ήταν αυτοί που εισήγαγαν την “διευθέτηση του ατομικού χρόνου εργασίας”, που ουσιαστικά καταργεί στην πράξη το 8ώρο. Την ίδια στιγμή εργαζόμαστε “μέχρι να βγει η δουλειά”, τα εργατικά “ατυχήματα” αυξάνονται ενώ αν μείνουμε άνεργοι πρέπει να αποδείξουμε ότι “αναζητούμε ενεργά” οποιαδήποτε εργασία απλά για να πάρουμε ένα επίδομα ανεργίας που δε φτάνει ούτε για τα απαραίτητα.
Σε αντίθεση με το ωράριο, οι μισθοί μας δεν αυξάνονται αλλά σίγουρα αξίζουν λιγότερο. Τρόφιμα, στέγαση, ενέργεια και μεταφορές ακριβαίνουν συνεχώς, ενώ το δικαίωμα στις διακοπες τίθεται υπό αμφισβήτηση αφού το απαγορευτικό τους κόστος μειώνει αναγκαστικά τη διάρκειά τους. Το κράτος αποσύρεται από τις υποχρεώσεις του σε παιδεία και υγεία, κάτι που, σε συνδυασμό με τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά και την κρατική λειτουργία κόστους/οφέλους, κάνει βασικά κοινωνικά δικαιώματα απροσπέλαστα. Αυτή είναι η πολιτική που γεννά τα Τέμπη, το Μάτι, τις καταστροφές όπως στη Θεσσαλία, με τους νεκρούς να θυσιάζονται για να ευημερούν οι οικονομικοί δείκτες του καπιταλισμού.
Την ίδια στιγμή, η νέα κούρσα εξοπλισμών μετατρέπει τις οικονομίες της Δύσης σε πολεμικές, σε μια απροκάλυπτη προετοιμασία πολέμου. 800 δις εξοπλιστικά για την ΕΕ, 25 δις για την Ελλάδα, και απαίτηση για 5% του ΑΕΠ σε κάθε χώρα του ΝΑΤΟ από τις ΗΠΑ, ενώ η συμμετοχή του ελληνικού στρατού στα πολεμικά μέτωπα αυξάνει τον πολεμικό κίνδυνο και για εμάς. Για πολέμους που κανείς δεν μας εξήγησε γιατί εμπλεκόμαστε και για ποιανού τα συμφέροντα ρισκάρουμε την καταστροφή.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να μπει στην πρώτη θέση για τη συγκρότηση αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, ενάντια στα νέα εξοπλιστικά και στην εμπλοκή της χώρας μας στη γενοκτονία στη Γάζα και στον πόλεμο στην Ουκρανία, ενάντια στη μετατροπή της χώρας σε μία μεγάλη βάση του ΝΑΤΟ. Η Πρωτομαγιά του 2025, να γίνει μέρα απεργίας με τις αποφάσεις των εργαζομένων, μέρα αγώνα και διαδήλωσης, ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά, τον πόλεμο και το φασισμό, για την προοπτική να κατακτήσει η μεγάλη εργατική-κοινωνική πλειοψηφία τον πλούτο που παράγει.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΕΜΠΤΗ 1η ΜΑΗ | 10.30 | ΚΑΜΑΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου