12/17/2020

Συμμετοχή στην συγκέντρωση, Σάββατο 19/12, 12.00, Άγαλμα Βενιζέλου

 Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών συμμετέχει και στηρίζει τη συγκέντρωση που καλούν οι "Οργανώσεις, Συλλογικότητες και Εργατικές Κινήσεις της πόλης", για: 

• Δουλεια με δικαιωματα

• Υγεία για όλους

• Ζωή με ελευθερίες



Σάββατο 19/12, 12.00, Άγαλμα Βενιζέλου

12/07/2020

Κείμενο προς τους εργαζόμενους στα τεχνικά γραφεία

Οι εργαζόμενοι στα τεχνικά γραφεία, με οργάνωση και αγώνα στους χώρους δουλειάς, θα ανατρέψουν τον εργασιακό μεσαίωνα!

Οι εργαζόμενοι μισθωτοί τεχνικοί στις τεχνικές εταιρίες και τα τεχνικά γραφεία, βιώνουν εδώ και χρόνια συνθήκες «γαλέρας» στη δουλειά. Στην πράξη, έχει γίνει κανόνας η εργοδοσία να καταπατά όλα τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Οι νέοι τεχνικοί αμείβονται συχνά με μισθούς πείνας, λίγο πάνω από το βασικό, ενώ οι εταιρίες τους καταγράφουν μεγάλη κερδοφορία. Υπογράφουν ατομικές συμβάσεις κάτω από την απειλή της ανεργίας, χωρίς καν να αναγνωρίζεται η ειδικότητα τους. Οι μισθοί που παίρνουν οι μισθωτοί τεχνικοί δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες!

Αλλά ακόμα κι αυτά που υπογράφουν σπάνια τηρούνται. Απλήρωτες υπερωρίες «μέχρι να βγει η δουλειά», ένσημα «στο χέρι» (ή και εντελώς μαύρη-ανασφάλιστη εργασία σε πολλές περιπτώσεις), δουλειές εκτός ωραρίου, δουλειά το σαββατοκύριακο. Η τηλεργασία αποτέλεσε όχημα για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, αφού ο εργαζόμενος πλέον συχνά είναι υποχρεωμένος να είναι συνδεδεμένος ανά πάσα στιγμή. Πολλές φορές η υποδομή και τα μέσα εργασίας φορτώνονται στον εργαζόμενο. Δημιουργείται έτσι ένα ασφυκτικό-εντατικοποιημένο περιβάλλον εργασίας.

Την εργοδοτική αυθαιρεσία ενθαρρύνουν οι διάφορες ελαστικές σχέσεις εργασίας, όπως το «μπλοκάκι», που δεν κατοχυρώνει βασικά δικαιώματα σε σταθερή δουλειά, σε ταμείο ανεργίας και σε ωράριο-άδειες-δωρα, αλλά και η ανασφάλιστη ή κακοπληρωμένη (και συχνά απλήρωτη) πρακτική άσκηση των φοιτητών. Η έλλειψη συλλογικής σύμβασης εργασίας στον κλάδο, οδηγεί τον κάθε εργαζόμενο να διαπραγματεύεται ατομικά, από θέση αδυναμίας, με τον εργοδότη.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

Σε αυτό το ήδη μαύρο περιβάλλον εργασίας, ήρθε να προστεθεί η υγειονομική κρίση της πανδημίας, που έδωσε την αφορμή για τη γενίκευση των αντεργατικών πρακτικών. Από τη μία, με την εκ περιτροπής εργασία και τα προγράμματα τύπου «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ», φορτώνουν τα βάρη στους εργαζόμενους με μειώσεις μισθών και ελαστικοποίηση του ωραρίου. Ο εργαζόμενος καλείται να δουλέψει με 20% μείωση μισθού, μείωση του δώρου, για 1 ώρα έξτρα ημερησίως χωρίς αμοιβή, για κάτι που ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη. Την ίδια στιγμή, τα αφεντικά παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών ενισχύσεων.

Και με τα νέα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζουν, καταργούν πλήρως το 5θήμερο-8ωρο, θεσπίζουν τις υπερωρίες με «πληρωμή σε είδος» (δηλαδή απλήρωτες), καταργούν την κυριακάτικη αργία και ανοίγουν το δρόμο για την 7ήμερη εργασία, προετοιμάζουν την απελευθέρωση των απολύσεων, καταργούν βασικά συνδικαλιστικά δικαιώματα. Φτάσανε στο σημείο να θεσμοθετούν «μισθό» για μακροχρόνια ανέργους 200€ το μήνα. Με τα νέα μέτρα, το εργασιακό κάτεργο που γνωρίζουν οι μισθωτοί τεχνικοί γίνεται επίσημη πολιτική, κατοχυρώνεται και διευρύνεται! Τα νέα μέτρα θα φέρουν δραματική χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς όλων των εργαζόμενων.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ.

Συνάδελφε, συναδέλφισσα, αυτό που εκμεταλλεύονται κυβερνήσεις και εργοδοσία είναι η έλλειψη οργάνωσης και αντίστασης από τη μεριά των εργαζόμενων. Απέναντι σε νέα βάρβαρα μέτρα, αλλά και την ήδη διαμορφωμένη βαρβαρότητα στους χώρους δουλειάς, μόνο αν βρεθούμε όλοι μαζί, συζητήσουμε τα προβλήματα μας, οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς, διεκδικήσουμε από κοινού, μπορούμε να καλυτερεύσουμε τις συνθήκες δουλειάς και ζωής μας.

ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ – ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ.

5ΝΘΗΜΕΡΟ – 8ΩΡΟ – ΚΑΜΙΑ ΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΕΡΩΡΙΑ.

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ «ΜΠΛΟΚΑΚΙ».

ΠΛΗΡΗ ΕΝΣΗΜΑ – ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


12/03/2020

Καταγγελία για την προσαγωγή του προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Αθήνα

Καταγγελία για την προσαγωγή του προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Αθήνα

Καταγγέλουμε την αναίτια προσαγωγή του προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Αθήνα που έγινε το πρωί της 24ης Νοέμβρη έξω από τεχνική εταιρεία όπου είχε βρεθεί για να συμμετάσχει σε εξόρμηση του σωματείου ενόψει της πανελλαδικής απεργίας στις 26 Νοέμβρη. Όταν επιχείρησε να βγάλει ένα πανό του σωματείου από το αυτοκίνητό του, αστυνομικοί της Ομάδας ΔΡΑΣΗΣ, του ζήτησαν ταυτότητα και χαρτί μετακίνησης, του  έγινε σωματικός έλεγχος και έλεγχος του οχήματος και στη συνέχεια προσήχθη στο ΑΤ Ομόνοιας, ενώ το περιεχόμενο του πανό ελέγχθηκε τόσο στο χώρο του συμβάντος όσο και στο τμήμα.
 Αυτό το περιστατικό όπως και δεκάδες άλλα όμοια του, με αγωνιστές που κρεμούσαν πανό ή πετούσανε τρικάκια, δείχνουν ότι εφαρμόζεται μια συγκροτημένη επιχείρηση από πλευράς κυβέρνησης, με σκοπό να ποινικοποιήσει την πολιτική και συνδικαλιστική δράση.
 Είναι φανερό ότι η επιχείρηση τρομοκράτησης που στήθηκε γύρω από την ημέρα του Πολυτεχνείου θα έχει και συνέχεια, αφού δεν στόχευε στην υπεράσπιση της δημόσιας υγείας αλλά της κυβέρνησης. Της ίδιας κυβέρνησης που ψήφισε το καλοκαίρι τον χουντικής έμπνευσης νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων.

  • Η τρομοκρατία δεν θα περάσει
  • Κατω τα χέρια από τις διαδηλώσεις, τους λαϊκούς αγώνες και τις συγκεντρώσεις.

      ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

11/25/2020

26 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

 26 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ.

ΓΙΑ ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ, ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ.

Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται από την κυβέρνηση κάνει τον απεργιακό αγώνα κυριολεκτικά ζωτική ανάγκη για τους εργαζόμενους. 

Η κυβέρνηση έχει αφήσει τους εργαζόμενους στο έλεος της πανδημίας. Συνωστίζονται καθημερινά στα μέσα μαζικής μεταφοράς και εκτίθενται στο κίνδυνο με τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς.  Αυτοί και οι οικογένειες τους, που αποτελούν τα λαϊκά στρώματα, είναι οι πρώτοι που κινδυνεύουν από την πανδημία. Γιατί οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν αφήσει το σύστημα υγείας σε άθλια κατάσταση. Γιατί η τωρινή κυβέρνηση δεν έχει κάνει ΤΙΠΟΤΑ για την υγειονομική προστασία του λαού. Τον έχει αφήσει χωρίς ΜΕΘ, χωρίς τεστ, χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτές. Τα νοσοκομεία έχουν γεμίσει και όσοι «περισσεύουν» αφήνονται στην άκρη να πεθάνουν. 

Αντί να πάρει μέτρα για το λαό, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την πανδημία για να περάσει αντεργατικά μέτρα ενάντια του. Με το νέο νόμο Βρούτση για τα εργασιακά, καταργεί ουσιαστικά το 5νθήμερο-8ωρο (αφήνει δυνατότητα για 10ωρο), την Κυριακάτικη αργία και τις υπερωρίες (θα πληρώνονται σε… είδος!), και οδηγεί στον εργασιακό μεσαίωνα. Την ίδια στιγμή αφήνει τους ανέργους σε πλήρη εξαθλίωση, χωρίς στήριξη, και θεσμοθετεί «μισθό» μακροχρόνια ανέργων 200€ το μήνα. Δημιουργεί έναν εργασιακό μεσαίωνα, όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν σα σύγχρονοι σκλάβοι, χωρίς κανένα δικαίωμα.

Για να περάσει αυτή την πολιτική έχει ανάγκη την κρατική βία και καταστολή. Ο νέος νόμος προβλέπει το φακέλωμα των σωματείων και την απαγόρευση των απεργιών, ενώ ήδη είναι σε ισχύ ο νόμος για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Δείγματα γραφής είδαμε με τη χουντικής πρακτικής απαγόρευση των διαδηλώσεων για το Πολυτεχνείο, και τη γενικευμένη βία και καταστολή που εφαρμόστηκε.

Απέναντι σε αυτή την πολιτική, η απεργία της 26ης Νοέμβρη πρέπει να πάρει μαζικό και όχι «συμβολικό» χαρακτήρα.

Ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ και Εργατικού Κέντρου άφησε την πόλη χωρίς απεργία, άφησε τους εργαζόμενους στο έλεος της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Δεν έχουν κάνει την παραμικρή κινητοποίηση και έχουν εξαφανιστεί από την καθημερινή ζωή των εργαζομένων.

Αλλά και το ΔΣ του σωματείου μας, άφησε την απεργία που προκήρυξε χωρίς απεργιακό κάλεσμα. Απεργία χωρίς απεργιακή συγκέντρωση δε νοείται. Η πολιτική των συγκεντρώσεων των «κλειστού κλαμπ» δεν μπορεί να οργανώσει τον απεργιακό αγώνα και αφήνει τους συναδέλφους ανοργάνωτους απέναντι στην εργοδοσία. Κινείται στη λογική της «δια αντιπροσώπων» οργάνωσης τους αγώνα, χωρίς συνελεύσεις και απεργιακές επιτροπές, στη λογική των «συμβολικών κινητοποιήσεων» κάποιων μελών του ΔΣ και συγκεκριμένων «προσκεκλημένων». Με αυτή την πρακτική («αναμείνατε στο ακουστικό σας») δεν μπορεί να γίνει ταξική πάλη. 

Καλούμε τους εργαζομένους να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία της 26ης Νοέμβρη. Καλούμε τους εργαζόμενους να οργανωθούν, να φέρουν τα όργανα που εκλέχθηκαν στο όνομα τους προ των ευθυνών τους, και να δημιουργήσουν συνθήκες για το κάλεσμα απεργιακών συγκεντρώσεων. Καλούμε σε στήριξη όσων συγκεντρώσεων σε χώρους δουλειάς ή κεντρικά, διαμορφώνουν όρους μαζικής συμμετοχής και  πάλης των εργαζομένων.

• ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ.

• ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.

• ΑΝΟΙΓΜΑ ΝΕΩΝ ΜΕΘ, ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΣΤ, ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.

• ΚΑΤΩ ΤΑ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ. 

• 5ΝΘΗΜΕΡΟ-8ΩΡΟ, ΚΑΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ.

• ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ


11/23/2020

Καταγγελία για την κρατική καταστολή της πορείας της 17ης Νοέμβρη 2020

Καταγγέλλουμε την βάναυση καταστολή που δέχτηκε ο λαός της Θεσσαλονίκης τη 17η Νοέμβρη που συγκεντρώθηκε το μεσημέρι στη συμβολή Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας για να τιμήσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι μάσκες της κυβέρνησης έπεσαν. Ενώ η διαδήλωση ξεκίνησε τηρώντας τις αποστάσεις και όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, μέσα σε λίγα λεπτά, οι δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ) έστησαν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τους διαδηλωτές εξωθώντας το συγκεντρωμένο πλήθος να ποδοπατηθεί και να συνωστιστεί ασφυκτικά χωρίς οδό διαφυγής σε μία πρωτοφανή επιχείρηση τρομοκράτησης που διήρκησε περίπου 2 ώρες.

Η επιχείρηση καταστολής της κυβέρνησης σε όλη την Ελλάδα με δακρυγόνα, αύρες νερού, ξύλο, συλλήψεις, πρόστιμα, επιβλήθηκε σε εκατοντάδες εργαζόμενους, άνεργους, μέλη σωματείων, Φοιτητικών Συλλόγων και πολιτικών οργανώσεων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τα Γιάννενα, το Βόλο, το Ηράκλειο και αλλού, σε μία πρωτοφανή προσπάθεια τρομοκράτησης και καταπάτησης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος. Χαρακτηριστική η ένταση της καταστολής στη Θεσσαλονίκη όπου εκατοντάδες αστυνομικοί και δεκάδες μέλη της ασφάλειας ξεκίνησαν να προκαλούν ένταση, να αρπάζουν διαδηλωτές μέσα από τη συγκέντρωση, να επιβάλλουν πρόστιμα, να χτυπούν και να προχωρούν σε συλλήψεις από τον σωρό, αναίτια και απρόκλητα, παρ' ότι οι διαδηλωτές τηρούσαν όλα τα μέτρα προστασίας. Μάλιστα σε έναν από τους συλληφθέντες, στον δάσκαλο Η.Σ, επιβλήθηκε επιπλέον πρόστιμο 3.000 ευρώ με το χαρακτηρισμό του "οργανωτή" της κινητοποίησης στρώνοντας το έδαφος για την εφαρμογή  του νέου νόμου απαγόρευσης συγκεντρώσεων.

Φανερώθηκε περίτρανα το γεγονός ότι η γενικευμένη επιχείρηση τρομοκράτησης που στήθηκε γύρω από την ημέρα του Πολυτεχνείου και η χουντικής έμπνευση απόφαση για απαγόρευση των συναθροίσεων, δεν στόχευε στην προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά της κυβέρνησης. Της ίδιας κυβέρνησης που επέβαλλε το άνοιγμα της οικονομίας και των σχολείων χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας, της ίδιας που εγκατέλειψε το σύστημα περίθαλψης με αποτέλεσμα να καταρρέει από τις πρώτες εβδομάδες αύξησης των κρουσμάτων, της ίδιας που επέβαλλε με τη βία στο λαό να εκτεθεί στον ιό, στοιβάζοντάς τον στα ΜΜΜ, στα εργοστάσια και στα σχολεία καταστέλλοντας κάθε φωνή αντίστασης τους προηγούμενους μήνες, όπως τις φωνές των μαθητών. Η πρωτοφανής καταστολή την ημέρα της 17ης Νοέμβρη πανελλαδικά είναι μια άνευ προηγουμένου επιλογή της κυβέρνησης εν καιρώ πανδημίας που όχι μόνο δεν δικαιολογείται από την τήρηση των υγειονομικών μέτρων, αλλά έρχεται σε αντίθεση με το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του λαού στη δημόσια συνάθροιση και διαδήλωση.

Είναι η ίδια πολιτική που επέβαλλε τον χουντικής έμπνευσης νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων από τον Ιούλιο και επιδόθηκε σε κυνήγι της νεολαίας στις πλατείες. Η ίδια αντιλαϊκή πολιτική επιχείρησε να πνίξει και τη φωνή του φετινού Πολυτεχνείου που ύψωσε μαζί με το ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και το μήνυμα της ΥΓΕΙΑΣ και των διεκδικήσεων που αφορούν τη σωτηρία χιλιάδων ανθρώπων τους επόμενους μήνες.

Καταγγέλλουμε την αναίτια σύλληψη από τον σωρό και την παραπομπή σε δίκη του δασκάλου Η. Σ., γραμματέα του Ζ΄ ΣΕΠΕ Θεσσαλονίκης και δημοτικού συμβούλου Αμπελοκήπων Μενεμένης, του Ζ.Μ. μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής και του Ν. Μ. μέλους του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Αλεξανδρούπολης, καθώς και των υπόλοιπων τριών συλληφθέντων της 17ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη, φοιτητών ΑΠΘ, ΠΑΜΑΚ και ΤΕΙ.

Απαιτούμε την απαλλαγή από κάθε κατηγορία των 6 συλληφθέντων της 17ης Νοέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Καμία ποινική δίωξη - Αθώωση όλων των συλληφθέντων.

Απαιτούμε την άμεση διαγραφή των απαράδεκτων και εξοντωτικών προστίμων που επιβλήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και πανελλαδικά την 17η Νοέμβρη σε βάρος των κατοχυρωμένων δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας.

Η τρομοκρατία δε θα περάσει – Κάτω τα χέρια από τις διαδηλώσεις, τους λαϊκούς αγώνες και τις συγκεντρώσεις.


11/15/2020

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΑΠΘ | 17 ΝΟΕΜΒΡΗ | 15.30

Καταδικάζουμε την κυβερνητική, χουντικής έμπνευσης απαγόρευση των συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα και την απαγόρευση των διαδηλώσεων για το Πολυτεχνείο.

Η τρομοκρατία και οι απαγορεύσεις δεν θα περάσουν. Διεκδικούμε τα δικαιώματα μας σε ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ. 

Καλούμε σε συγκέντρωση την Τρίτη 17/11 στην Πολυτεχνική του ΑΠΘ, στις 3.30μμ με την τήρηση όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας (μάσκες, γάντια, αποστάσεις 2 μέτρων) αλλά και τη μη συμμετοχή ατόμων από ευπαθείς ομάδες ή σε καθεστώς καραντίνας.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

11/10/2020

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ: ΤΡΙΤΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ | 15.30 | ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

 ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

ΑΥΞΗΣΗ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΩΝ ΣΤΑ Μ.Μ.Μ. ΤΩΡΑ! 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΜΑΣ!

Πάνε 8 μήνες πανδημίας και το φορτίο στους εργαζόμενους και ανέργους όλο και βαραίνει:

Απολύσεις, ανεργία, κλείσιμο καταστημάτων, και ο μήνας δε βγαίνει

Ανύπαρκτες προφυλάξεις στους εργασιακούς χώρους, ελαστικά ωράρια δουλειάς και υπερωρίες

Στριμωγμένοι σαν σαρδέλες στα λεωφορεία το πρωί, απαγορευτικό κυκλοφορίας το βράδυ

Νοσοκομεία που αγκομαχάνε χωρίς κρεβάτια, ΜΕΘ, νοσηλευτές και γιατρούς

Τάξεις με 25+ μαθητές “και ο θεός βοηθός”

Και το κράτος αντί για στήριξη και μέτρα ουσίας, μας δουλεύει:

Δε μπορεί λεει να παρει λεωφορεία

Μπορεί και έδωσε 50 εκατομμύρια δώρο στα κανάλια

Δε μπορεί να προσλάβει δασκάλους απ’ τους χιλιάδες ανέργους

Μπορεί και προσέλαβε αστυνομικούς

Δεν μπορεί να εξοπλίσει και να στελεχώσει το σύστημα υγείας, ούτε να παρέχει δωρεάν τέστ για όλους

Μπορεί κι έδωσε 12 δις σε ξένες πολεμικές βιομηχανίες

Και ταυτόχρονα φροντίζει οι μεγαλοεργοδότες να αυξάνουν τα κέρδη τους με επιδοτήσεις και μείωση του εργασιακού κόστους. Καταργεί το 5νθήμερο-8ωρο και βάζει δουλειά 10ωρα και Κυριακές. Ενώ στους μακροχρόνια άνεργους πετάει 400 ευρώ εφάπαξ για να ζήσουν. ΕΦΑΠΑΞ. Στο νέο πρόγραμμα για τους μακροχρόνια ανέργους, προβλέπει “μισθό” 200 ευρώ το μήνα! Βγάζει και έναν νέο πτωχευτικό νόμο να βεβαιωθεί ότι ύστερα απ’όλα αυτά οι τραπεζίτες θα μαζέψουν τα σπίτια του κοσμάκη.

Μετά σου λέει το κράτος “κάτσε μην ξεσηκωθούν με αυτά που κάνω”, και βγάζει τους νέους συνδικαλιστικούς και κατασταλτικούς νόμους, που ουσιαστικά ποινικοποιούν τις λαϊκές αντιστάσεις (εδώ θα χρειαστούν και οι προσλήψεις αστυνομικών που λέγαμε πιο πάνω, αλλά και το παραμύθιασμα απ’ τα κανάλια). Δηλαδή θα σου πουν να κάτσεις κλεισμένος με τα ζόρια σου στο σπίτι, γιατί αν βγεις με μάσκα και αποστάσεις στο δρόμο να διεκδικήσεις θα κολλήσεις, ενώ στο λεωφορείο να πας να στριμωχτεις μην χάσει τα κέρδη το αφεντικό.

Αλλά πραγματικά, ποιόν άλλο δρόμο έχουμε εκτός απ’ το να διεκδικήσουμε; Μήπως να περιμένουμε να μας λυπηθούν αυτοί που βγάζουν κέρδος απ’ τη μιζέρια μας; Ή μήπως να περιμένουμε το 2023 να τους “τιμωρήσουμε” στις κάλπες; Ο μόνος δρόμος διεκδίκησης που μας μένει είναι να ενωθούμε με συναδέλφους, γείτονες, τους ανθρώπους που μας ενώνουν τα ίδια προβλήματα κι ανάγκες και να οργανώσουμε τα αιτήματα και τις αντιστάσεις μας; 

Η επέτειος του Πολυτεχνείου, που η κυβέρνηση θέλει να απαγορεύσει, είναι μια ευκαιρία να εκδηλωθεί ο αγώνας στο δρόμο. Δεν πειθαρχούμε στις αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις, τηρούμε τις υγειονομικές προφυλάξεις για την προστασία μας, οργανωνόμαστε, και διεκδικούμε.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ. ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:

ΤΡΙΤΗ 17/11 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, 15.30 ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ


Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών



9/18/2020

Καταγγέλλουμε την επιχείρηση περιορισμού της κινητοποίησης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Αθήνα. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

Καταγγέλλουμε την επιχείρηση περιορισμού της κινητοποίησης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Αθήνα. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

Την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Αθήνας πραγματοποίησε συγκέντρωση στην έδρα του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ στην Κηφισιά ενάντια στις μειώσεις μισθών και στις εκδικητικές απολύσεις που επέβαλε ο Όμιλος σε όσους εργαζόμενους δεν αποδέχτηκαν τις μειώσεις. Στη συγκέντρωση αυτή είδαμε ένα ακόμη επεισόδιο του σήριαλ “Εφαρμογή του νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων”, μετά την επίθεση της αστυνομίας στην πορεία αλληλεγγύης στον τουρκικό λαό στις 28/8, αλλά και την επιχείρηση περιορισμού της διαμαρτυρίας των καλλιτεχνών.
    Η παρέμβαση της αστυνομίας είχε δύο φάσεις. Αρχικά, εκπρόσωπος της που είχε οριστεί ως “αστυνομικός διαμεσολαβητής” επικοινώνησε με το προεδρείο του ΣΜΤ τηλεφωνικά πριν την κινητοποιηση για να τους επισημάνει τις “υποχρεώσεις” τους αλλά και να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με τη συγκέντρωση. Στη συνέχεια, την ημέρα της κινητοποίησης η αστυνομία ήταν και πάλι παρούσα επιχειρώντας να απομακρύνει το πανό από την είσοδο των γραφείων και να περιορίσει τον αριθμό των συγκεντρωμένων που μοίραζαν την ανακοίνωση του σωματείου στους εργαζόμενους που πήγαιναν για δουλειά. Η καταστολή της συγκέντρωσης αποφεύχθηκε χάρη στην αντίδραση των συγκεντρωμένων.
    Τα περιστατικά αυτά δείχνουν ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει ήδη τον νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων σε όσες συγκεντρώσεις θεωρεί ότι είναι “ενοχλητικές” αλλά και ότι η αντίσταση όσων συμμετέχουν μπορεί να είναι καθοριστικής σημασία για το σπάσιμο της κρατικής καταστολής.
    Η διαδήλωση δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ούτε “συνεννόησης” για να πάρει την άδεια εκείνων που αντιμάχεται. Η διαδήλωση είναι μέσο πάλης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, και ως τέτοια θα την περιφρουρήσουμε, έξω από την αστική νομιμότητα και ενάντια σε αυτήν.
  • Κατω τα χέρια από τις διαδηλώσεις, τους λαϊκούς αγώνες και τις συγκεντρώσεις.
  • Κάτω ο νόμος περιορισμού των διαδηλώσεων.
  • Η τρομοκρατία δεν θα περάσει

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


9/08/2020

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΠΟΛΕΜΟ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ | ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΘ: ΣΑΒΒΑΤΟ 12/9, 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΠΟΛΕΜΟ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΘ: ΣΑΒΒΑΤΟ 12/9, 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

Η μεταφορά των συνεπειών της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης στην πλάτη των εργαζόμενων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ήδη η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε 15% ύφεση στο 2ο τριμηνο της χρονιάς, ύφεση βαθύτερη απ’ το σύνολο του 2011-2012, κάτι που πολλοί εργαζόμενοι το γνωρίζουν ήδη επειδή το ζούνε. Η πορεία ενάντια στις εξαγγελίες Μητσοτάκη στη ΔΕΘ (12 Σεπτέμβρη), δίνει μια πρώτη ευκαιρία στους εργαζόμενους να εκδηλώσουν την αντίθεση τους και να συγκροτήσουν τις αντιστάσεις-διεκδικήσεις τους.

Στο εργασιακό τοπίο, παραμένουν τα φαινόμενα αυθαιρεσίας και πλήρους αδιαφορίας περί τήρησης των μέτρων ασφαλείας. Συγκεκριμένα επεκτείνονται τα μέτρα περί αναστολών των συμβάσεων εργασίας σε κλάδους εστίασης, μεταφορών, τουρισμού, αθλητισμού, πολιτισμού και για τον Οκτώβριο ενώ το πλαίσιο της τηλεργασίας παρατείνεται μέχρι τέλος του χρόνου. Τα μέτρα αυτά έρχεται να αποτελειώσει το σχέδιο νόμου που κατατίθεται στην Βουλή περί υπερωριών με σκοπό την αναπλήρωση του χρόνου στον οποίο περιπτώσεις εργαζομένων μπήκαν σε καραντίνα, αλλά και περικοπές στο Δώρο Χριστουγέννων. Ακόμη, πλήρης αδιαφορία φαίνεται να υπάρχει από πλευράς εργοδοσίας για την υγεία των εργαζομένων, καθώς ήδη έχουν αναφερθεί πολλά περιστατικά στα οποία είτε αποσιωπώνται περιστατικά COVID-19 είτε οι εργαζόμενοι εξακολουθούν (ακόμη και μετά το πέρας των θερινών αδειών τους) να δουλεύουν χωρίς να τους παρέχονται τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.

Αλλά και εκτός χώρου εργασίας η κρατική αντιμετώπιση του COVID-19 χωλαίνει. Φορείς του δημόσιου συστήματος υγείας μιλάνε για πάνω από 15.000 ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, και περί τα 100 κρεβάτια ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία που παραμένουν κλειστά εδώ και χρόνια, λόγω έλλειψης προσωπικού, χωρίς βεβαια τα 100 αυτά να επαρκούν για την παρούσα κρίση. Οι παλινωδίες της κυβέρνησης με μάσκες, τεστ, τουρισμό, σχολεία κ.τ.λ. οδηγούν σε νέο αυξημένο κύμα κρουσμάτων, ενώ το σύστημα υγείας ουδόλως δεν χρησιμοποίησε το εξάμηνο που είχε για να προετοιμαστεί. Ο προφανής λόγος είναι η προσήλωση κράτους και μεγαλοκλινικών στην περικοπή των νοσοκομειακών δαπανών και την αύξηση των ιδιωτικών κερδών, αδιαφορώντας για το κόστος σε ζωές και χρήματα του λαού.

Για να περάσει αυτή η πολιτική, έχει ανάγκη την καταστολή των αγώνων. Θα έρθουμε αναπόφευκτα αντιμέτωποι με το νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων που ψηφίστηκε το καλοκαίρι. Ένας νόμος που ενσωματώνει, με μικρές μεταβολές, χουντικές διατάξεις κι επιτρέπει στους μηχανισμούς του κράτους να διαλύουν διαδηλώσεις με τη βία.  Έτσι δημιουργείται ένα νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει την απαγόρευση κάθε διαμαρτυρίας που βγαίνει από το επιτρεπτό όριο που αυτοί καθορίζουν. Εξάλλου η καταστολή απέναντι στο λαό ήταν συνειδητή πολιτική επιλογή και πριν από την ψήφιση αυτού του νόμου.

Την ίδια στιγμή, η ελληνοτουρκική ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ανάμειξη όλων των μεγάλων δυνάμεων, δημιουργεί κινδύνους μέχρι και για θερμό επεισόδιο. Οι εργαζόμενοι και από τις δύο όχθες του Αιγαίου, έχουν κοινό συμφέρον να παλέψουν για την ειρήνη και την αποτροπή των πολεμικών κινδύνων. Δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους, και δεν έχουν ανάγκη τη δήθεν “προστασία” των ιμπεριαλιστών, που είναι οι πραγματικοί εμπρηστές των πολέμων (π.χ. Συρία, Λιβύη, Ιράκ κτλ).

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΗ ΔΕΘ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΣΑΒΒΑΤΟ 12/9, 18.00, ΚΑΜΑΡΑ


  • Κάτω τα χέρια από μισθούς, ωράρια και συμβάσεις. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους.
  • Πλήρης και δωρεάν περίθαλψη για όλο το λαό. Άνοιγμα ΜΕΘ, μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, δωρεάν τεστ και μέσα προφύλαξης.
  • Όχι στον περιορισμό των διαδηλώσεων και την κρατική καταστολή.
  • Κοινή πάλη των λαών ενάντια στους πολεμικούς κινδύνους.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
agonistikiprotovouliathessalonikis.blogspot | agonistikiprotovouliathessalonikis@gmail.com

7/22/2020

«ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» ΕΕ και κυβέρνησης για περαιτέρω τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων

«ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» ΕΕ και κυβέρνησης για περαιτέρω τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων

H ψήφιση νόμων αποδιοργάνωσης της αγοράς εργασίας με αφορμή την επιδημία του κορωνοϊού συνεχίζεται. Κεφάλαιο, ΕΕ και εργοδοσία χρησιμοποιούν την κρίση που έχει εμφανιστεί ως ευκαιρία για να μετακυλήσουν το κόστος στις πλάτες των εργαζόμενων. Ο νέος μηχανισμός, με το όνομα «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ», που συνδυάζεται με τις ήδη εφαρμοζόμενες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, έρχεται να παγιώσει τις μορφές ελαστικής απασχόλησης.

Δίνει το δικαίωμα στο όποιον εργοδότη παρουσιάσει πτώση τζίρου κατά 20% (πρακτικά οι περισσότεροι), να μειώσει τις ώρες εργασίας οποιουδήποτε εργαζόμενου στο μισό, και να πληρώνει το μισό μισθό. Το 60% του υπόλοιπου μισθού, το καλύπτει το πρόγραμμα.

Έτσι:
• Κατοχυρώνει τη μείωση μισθών, δώρων και επιδομάτων κατά 20%, εκτός από όσους εργάζονται με τον κατώτατο, που είναι ήδη μισθός πείνας.
• Το κράτος με τα λεφτά των φορολογούμενων απαλλάσσει την εργοδοσία από το μισό μισθολογικό κόστος και, αρχικά μέχρι το τέλος Ιουλίου, το 20% των εργοδοτικών εισφορών. Αυτή την κρατική ενίσχυση ύστερα θα τη ζητήσουν πίσω από εμάς, με νέες περικοπές και φόρους.
• Δίνει δυνατότητα απόλυσης των άλλων εργαζομένων της επιχείρησης, αλλά και το ίδιου όταν λήξει το πρόγραμμα του, συνεπώς δεν εξασφαλίζει πραγματικά καμία θέση εργασίας, όπως λέγεται.
• Δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να κάνει λάστιχο το ωράριο των εργαζομένων, απασχολώντας τους κάθε εβδομάδα διαφορετικές μέρες και ώρες ανάλογα με τις ανάγκες του.
• Δεν εξασφαλίζεται έλεγχος απέναντι σε αυθαιρεσίες για καταπάτηση του ωραρίου, ενώ είναι βέβαιο ότι πολλοί εργοδότες, όπως σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, θα πιέσουν τους εργαζόμενους να εργαστούν με πλήρες ωράριο, ή και να παραδώσουν τα χρήματα του προγράμματος.

Το νέο εργασιακό τοπίο που διαμορφώνει η «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» και τα άλλα προγράμματα μερικής εργασίας, δεν θα είναι προσωρινό –το πρόγραμμα έχει ορίζοντα ως το 2022. Πλέον, ο εργαζόμενος δεν έχει καμία κατοχυρωμένη σταθερά. Ο μισθός του και το ωράριο του, μπορούν να αναιρεθούν ανά πάσα στιγμή, όταν δεν καλύπτεται η προβλεπόμενη κερδοφορία της εργοδοσίας.
Μετατρέπεται σε αναλώσιμο, εργαλείο, χωρίς ανάγκες, που θα δουλεύει όπως, όσο και με ο, τι μισθό ορίζουν οι νόμοι της αγοράς.

Οι εργαζόμενοι, δεν πρέπει να δεχθούμε με τη λογική του «μικρότερου κακού» να περιοριστούν οι ανάγκες, να πληρώσουμε ακόμα μια κρίση. Αντίθετα, έχουμε ανάγκη την ταξική οργάνωση στους χώρους δουλειάς, μέσα από τα σωματεία μας, για την διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων, που θα καλύπτουν το κόστος ζωής μας.

Καμία μείωση μισθού.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Όχι στις απολύσεις.
5νθημερο – 8ωρο, όχι στην ελαστική εργασία.
Ανατροπή των αντεργατικών νόμων

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

7/07/2020

Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στη διαδήλωση, τη λαϊκή πάλη και τα δημοκρατικά δικαιώματα!

Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στη διαδήλωση, τη λαϊκή πάλη και τα δημοκρατικά δικαιώματα!

Εκμεταλλευόμενη το καλοκαίρι, η κυβέρνηση φέρνει σε ψήφιση το νομοσχέδιο για τον περιορισμό, στη ουσία απαγόρευση των διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων. Η κίνηση αυτή, αποτελεί ένα σημαντικό χτύπημα στα δημοκρατικά δικαιώματα λαού και εργαζομένων, μια ευθεία αμφισβήτηση ενός από τα πιο σημαντικά μέσα πάλης του λαϊκού-εργατικού κινήματος.

Με το πρόσχημα της «διατάραξης της κοινωνικό-οικονομικής ζωής», η κυβέρνηση θεσπίζει την έγκριση από τους δικούς της μηχανισμούς, της νομιμότητας οποιασδήποτε συγκέντρωσης ή διαδήλωσης. Με βάση αυτά που προβλέπει το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση θα μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε λαϊκή κινητοποίηση κατά το δοκούν. Επιπρόσθετα, με τη θέσπιση του «υπεύθυνου» της διαδήλωσης, θέλει να στήσει μια νέα φάμπρικα διώξεων και στοχοποίησης αγωνιστών, φορτώνοντας τους οποιαδήποτε επεισόδια, από όποιον και αν συμβούν –συχνά τα στήνουν οι ίδιοι οι μηχανισμοί του συστήματος. Για να υλοποιήσει αυτές τις επιδιώξεις, η κυβέρνηση δε διστάζει να ενεργοποιήσει με μικρές μεταβολές, χουντικές διατάξεις.

Η απαγόρευση του δικαιώματος στη διαδήλωση είναι μια πάγια θέληση του συστήματος, εδώ και δεκαετίες. Ο νόμος αυτός ήτανε στα συρτάρια των κυβερνήσεων για πολλά χρόνια, όμως τώρα εκμεταλλεύονται και τη συγκυρία που έχει προκύψει με την πανδημία. Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί τμήμα της γενικότερης πολιτικής τρομοκρατίας και καταστολής, που ακολουθούνταν κι από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι οι «παράνομες και καταχρηστικές» απεργίες, οι διώξεις αγωνιστών για πολιτική δράση, η αστυνομοκρατία και τα ΜΑΤ, η κατάργηση του Ασύλου, το χτύπημα με γκλομπ και χημικά των λαϊκών κινητοποιήσεων, το μητρώο καταγραφής-φακελώματος των μελών των σωματείων. Συνολικά, δημιουργείται ένα κατασταλτικό πλέγμα ενάντια στον εχθρό-λαό, που βγάζει στην παρανομία κάθε μορφή πάλης του λαϊκού κινήματος.

Η κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου, αποτελεί ταυτόχρονα κλιμάκωση της φασιστικοποίησης-καταστολής, αλλά και ομολογία φόβου απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις. Και αυτό γιατί η «κανονικότητα» που διαταράσσουν οι διαδηλώσεις, δεν είναι άλλη παρά οι μισθοί πείνας, οι ανύπαρκτες δομές υγείας, η ανεργία και οι απολύσεις, τα ελαστικά ωράρια και η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία. Επειδή γνωρίζουν ότι αυτή η πολιτική τους θα γεννά αντιστάσεις, ετοιμάζουν το μηχανισμό καταστολής, ενάντια στο λαό.

Απέναντι σε αυτή την αντιδημοκρατική πρόκληση, κάθε συλλογικότητα, σωματείο και φορέας που έχει αναφορά στο λαϊκό κίνημα και τους εργαζόμενους, έχει καθήκον να συμβάλλει στη συγκρότηση κινητοποιήσεων υπεράσπισης των λαϊκών ελευθεριών.

Κάτω το νομοσχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων-συγκεντρώσεων
Κάτω τα χέρια από τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα
Η τρομοκρατία δε θα περάσει, του λαού η πάλη θα τη σπάσει

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΥΠΕΡΑΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΛΗ, 19.00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ


5/24/2020

Απέναντι στην «κανονικότητα» της κατάργησης των δικαιωμάτων μας, να απαντήσουμε με αντίσταση και πάλη

Απέναντι στην «κανονικότητα» της κατάργησης των δικαιωμάτων μας,
να απαντήσουμε με αντίσταση και πάλη

Η κυβέρνηση, με τη νέα Πράξη Νομοθετικού περιεχομένου, κλιμακώνει την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. Πρώτα και κύρια, επιβάλλει το  πάγωμα του κατώτατου μισθού για το 2020, με προοπτική τη μείωση του από το Γενάρη του 2021. Η επίθεση στο βασικό μισθό θα συμπαρασύρει όλες τις μισθολογικές βαθμίδες προς τα κάτω, σηματοδοτώντας άγρια αντεργατική επίθεση.  Μονιμοποιεί τη δυνατότητα για μερική απασχόληση (με αποτέλεσμα μισό μισθό), ενώ διατηρεί τη δυνατότητα για ελαστικοποίηση των ωραρίων. Απελευθερώνει τις απολύσεις μετά τον Ιούνη, δίνοντας σήμα για νέα εκτίναξη της ανεργίας.

Εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης, ολόκληροι κλάδοι εργαζομένων και ανέργων που ήτανε σε καθεστώς μαύρης εργασίας, έχουν μείνει χωρίς καθόλου εισόδημα. Είναι η ίδια μοίρα που επιφυλάσσεται στους συναδέλφους μας με «μπλοκάκι», που θα μείνουν εντελώς ακάλυπτοι σε ενδεχόμενο μη ανανέωσης της σύμβασης τους.

Μία άλλη συνέπεια της πανδημίας του κορονοϊού είναι κι η αύξηση των εργαζόμενων που εργάζονται από το σπίτι, κάτι που μπορεί στην τρέχουσα συγκυρία να είναι αναγκαίο, ωστόσο η παγίωση του μπορεί να έχει πολύ αρνητικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, η «αποτελεσματική κατανομή του χρόνου εργασίας» συνήθως καταλήγει σε περισσότερες ώρες δουλειάς, η συνεχής πρόσβαση στο χώρο εργασίας χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα για να είναι κι ο εργαζόμενος συνεχώς προσβάσιμος, ενώ δημιουργείται αποξένωση μεταξύ των συναδέλφων και γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη η οργάνωση οποιασδήποτε πράξης αντίστασης απέναντι στην εργοδοσία.

Επιπλέον, τις τελευταίες μέρες, η κυβέρνηση συνέχισε την πολιτική της αστυνομοκρατίας, δέρνοντας, ρίχνοντας δακρυγόνα και συλλαμβάνοντας κόσμο που απλά κάθονταν σε πλατείες (Κυψέλη, Καλλιθέας κτλ).  Τα φαινόμενα κρατικής καταστολής ήρθαν να συμβαδίσουν βέβαια και με την επιβολή προστίμων για μη τήρηση της ελάχιστης απόστασης και τη μη χρήση μάσκας. Την ίδια περίοδο δηλαδή που η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί γκρεμίζονται και η εκμετάλλευση συνεχίζει να οργιάζει το κράτος αποφασίζει να τιμωρήσει όσους δεν φοράνε μάσκα. Με τις τιμές των μασκών να είναι για πολλούς απλησίαστες και την αποτελεσματική χρήση τους να προτείνει την αλλαγή μάσκας κάθε τέσσερις ώρες, γίνεται σαφές πως σε περιόδους σαν αυτήν η μάσκα παίρνει την μορφή ενός κοινωνικού αγαθού και πρέπει να δίνεται στον λαό δωρεάν.

Κι επειδή κάθε κρίση είναι ευκαιρία, η η κυβέρνηση πέρασε στις 5 Μάη το νομοσχέδιο για  τον “εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας". Αν σφιχτήκατε λίγο στο άκουσμα της λέξης “εκσυγχρονισμός”, είστε σε καλό δρόμο:
Α) Κατάργηση ή αλλαγή αδειοδοτικών διαδικασιών προς όφελος των επενδυτών και σε βάρος του περιβάλλοντος, Β) Κατάργηση δημοσίων φορέων προστασίας του περιβάλλοντος, αφήνοντας περίπου 400 εργαζόμενους στον αέρα Γ) Μελέτες επιπτώσεων που θα ελέγχονται από ιδιώτες που θα επιλέγει και θα πληρώνει ο επενδυτής (να μην επιβαρύνεται ο φορογούμενος, όχι τίποτ’άλλο), Δ) Νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων αυθαιρέτων σε δασικές εκτάσεις.
Και πολλές-πολλές άλλες ομορφιές στο πνεύμα «δε θ’ αφήσουμε περιβαλλοντικές τυπικότητες να γίνουν τροχοπέδη στην προώθηση των επενδύσεων». Ομορφιές oι οποίες προκάλεσαν διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ιδεοληψίες θα πει κανείς, αφού ο ΣΕΒ, ο “Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων” και άλλοι «εντεπρενέρς» επικρότησαν -κάτι θα ξέρουν όσο να πεις.

Η επιστροφή στην “κανονικότητα” συντελείται με ταχείς ρυθμούς. Οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν.

Όχι στην μερική απασχόληση. Μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Όχι στις απολύσεις και στις μειώσεις μισθών
Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους και στους απολυμένους εργαζόμενους με «μπλοκάκι»
Δωρεάν μέτρα υγειονομικής προστασίας για όλους
Έξω η αστυνομίας από τις πλατείες.
Απόσυρση του αντι-περιβαλλοντικού νομοσχεδίου.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
blog: agonistikiprotovouliathessalonikis.blogspot.com
mail: agoprothess@gmail.com

4/29/2020

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2020

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - 2020

ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ «ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ» ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Η φετινή Πρωτομαγιά, βρίσκει τις εργαζόμενες μάζες του κόσμου σε διπλό αγώνα. Πρώτα και κύρια στον αγώνα για τη ζωή, καθώς αυτοί που συνεχίζουν και παράγουν τον κοινωνικό πλούτο είναι και οι πιο εκτεθειμένοι απέναντι στην πανδημία. Και στον αγώνα για δικαιώματα, καθώς είναι εκείνοι που καλούνται να πληρώσουν την «επόμενη μέρα» της οικονομικής κρίσης.

Η Πρωτομαγιά αποτελεί ορόσημο και πηγή έμπνευσης για το εργατικό-λαϊκό κίνημα διεθνώς και στη χώρα μας. Από την Πρωτομαγιά του Σικάγο, που κατέκτησε το 8ωρο, στο Μάη του ’36 της Θεσσαλονίκης που κατέκτησε την κοινωνική ασφάλιση, στην Πρωτομαγιά του 1944 και τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής που πέσανε θυσία για μια ζωή λεύτερη.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι μια στεγνή επέτειος, είναι έμπνευση για τις σύγχρονες μάχες του εργατικού κινήματος.

Για τους εργάτες που καθημερινά συνωστίζονται χωρίς μέτρα προστασίας στα εργοστάσια για να παράξουν τον πλούτο. Για τους ντελιβεράδες, με τα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα,  οι οποίοι
κινούν τη λιανική αγορά. Για τους γιατρούς, νοσηλευτές, καθαρίστριες που κινούν το σύστημα υγείας. Για τους χιλιάδες άνεργους σερβιτόρους, μουσικούς που δεν δικαιούνται τα αναγκαία για την επιβίωση, επειδή έχει γίνει καθεστώς η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία. Για τους συνάδελφους του κλάδου μας, υπαλλήλους και τεχνικούς που ξημεροβραδιάζονται μπροστά σε έναν υπολογιστή, για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των εταιριών τους.

Η Πρωτομαγιά είναι μέρα Αγώνα!

Όταν δίνουν στην εργοδοσία το δικαίωμα να απασχολεί το μισό εργάσιμο χρόνο και να πληρώνει το μισό μισθό –ετοιμάζουν και νέο υποκατώτατο μισθό. Όταν νομιμοποιούνται χιλιάδες απολύσεις και η ανεργία προβλέπεται να οργιάσει. Όταν ο ΣΕΒ και οι εργοδότες συνεννοούνται για το πώς θα νοικιάζουν ο ένας στον άλλο τους εργαζόμενους λες και είναι αναλώσιμοι. Όταν καθιερώνονται εξοντωτικά ωράρια με απλήρωτες υπερωρίες αντί να γίνουνε προσλήψεις και σχεδιάζουν να καταργήσουν τις καλοκαιρινές άδεις. Όταν μετατρέπεται σε καθεστώς η σύμβαση λίγων μηνών και η ανακύκλωση της ανεργίας.

Η Πρωτομαγιά πρέπει να γιορταστεί στο Δρόμο!

Οι εργαζόμενοι δεν θα δεχθούμε να πληρώσουμε την οικονομική κρίση που θα επέλθει, όπως έχουμε ήδη φορτωθεί τη γενική οικονομική κρίση του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού. Έχουμε την ανάγκη να διαφυλάξουμε την υγεία μας και να τηρούμε προσεκτικά τα μέτρα προφύλαξης. Έχουμε όμως και την ανάγκη να διαφυλάξουμε τα ταξικά μας συμφέροντα και να ετοιμαστούμε για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Όταν η κυβέρνηση βρίσκει την ευκαιρία να περάσει μέτρα στην εργασία και την εκπαίδευση, αλλά και το δικαίωμα στη διαδήλωση και την απεργία μπαίνει στο γύψο, πρέπει να εκφραστούν οι αγωνιστικές διαθέσεις.

Απέναντι στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για μεταφορά και απαγόρευση της Πρωτομαγιάς, απέναντι στην κρατική τρομοκρατία, πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας να οργανωνόμαστε και να διεκδικούμε. Απέναντι στην υποταγή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που δεν καλεί συγκεντρώσεις, και τις «συμβολικές» κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ και του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας, αντιπαρατάσσουμε τη μαζική κινητοποίηση.

Η Πρωτομαγιά του 2020 ας γίνει μέρα οργάνωσης των αντιστάσεων, μέρα συγκρότησης των διεκδικήσεων. Για να ανοίξουμε το δρόμο της εργατικής και λαϊκής προοπτικής!

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1η ΜΑΗ | 11.00 | ΚΑΜΑΡΑ



ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

4/15/2020

Γιατί δεν αρκεί να μείνουμε σπίτι

Σχεδόν δύο μήνες έχουν περάσει από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος του COVID-19 στη χώρα μας και η λίστα κρουσμάτων και νεκρών συνεχώς μεγαλώνει. Με την κυβέρνηση να ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού με την «ατομική» ευθύνη, και το κεφάλαιο να θεωρεί τους εργαζόμενους αναλώσιμους, ο καπιταλισμός για μία ακόμη φορά δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.

Συνεχείς είναι οι καταγγελίες εργαζομένων από διάφορους εργασιακούς χώρους για ελλειπή ή και καθόλου μέτρα ατομικής προστασίας όπως γάντια, μάσκες, αποστειρωτικά διαλύματα κλπ., συνωστισμό των εργαζομένων σε μικρούς χώρους, μηδενικές απολυμάνσεις των χώρων και απουσία διαγνωστικών τεστ. Ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε ένα διαρκή αγώνα διαφύλαξης της ασφάλειας τους, έχοντας όμως παράλληλα την πίεση της εργοδοσίας η οποία απαιτεί τα μέγιστα με στόχο το κέρδος. Γεγονότα τα οποία δεν γίνονται γνωστά από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Μαζί με αυτά αποσιωπώνται νέα κρούσματα εργατών ακόμη και θάνατοι από κορωνοϊό, όπως αυτός του 52χρονου εργάτη στην ΒΙΠΕ Σίνδου της Θεσσαλονίκης στις 2/4.

Παράλληλα, στο στόχαστρο κυβέρνησης και κεφαλαίου μπαίνουν βασικά εργατικά δικαιώματα όπως το δώρο Πάσχα, οι προβλεπόμενες άδειες, οι αργίες, το ωράριο ακόμη και ο μισθός! Η απαίτηση εργοδοτών για υποχρεωτική άδεια και ρεπό, οι δηλώσεις για μη καταβολή επιδομάτων και δώρων, οι υποχρεωτικές λήξεις συμβάσεων, η απλήρωτη υπερωρία και η εργασία εκ περιτροπής είναι μερικά μόνο παραδείγματα που αντικατοπτρίζουν την κατάσταση με την οποία έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά οι εργαζόμενοι. Στο επίκεντρο βρίσκεται η μείωση του μισθού τους κατά 50% μέσω της μείωσης του ωραρίου, κάτι το οποίο η εργοδοσία μπορεί να υλοποιήσει βάσει του άρθρου 9 της ΠΝΠ στις 20/3. Όλα αυτά την ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο και οι τράπεζες παίρνουν την μεγαλύτερη μερίδα των κρατικών ενισχύσεων, και δεν έχει γίνει καμία επίταξη ιδιωτικών δομών, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι το αφήγημα περί “πολέμου” εννοεί μάλλον ταξικό πόλεμο.

Στη σκληρότητα που βιώνει το εργατικό δυναμικό της χώρας προστίθενται και οι πολυάριθμες απολύσεις. 75.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν. Η υποτιθέμενη ρήτρα στις 18 Μαρτίου για απαγόρευση των απολύσεων αποτρέψει την εργοδοτική αυθαιρεσία καθώς στον προηγούμενο αριθμό έρχονται να προστεθούν περισσότερες από 25.000 απολύσεις. Οι προσλήψεις επίσης μειώθηκαν κατά 99.155 λιγότερες από τον Μάρτιο του 2019, σχεδόν κατά 50%.

Καμία πρόνοια δεν υπάρχει για όσους εργαζόμενους εργάζονταν ανασφάλιστοι κι απολύθηκαν, καθώς και για τους μακροχρόνια ανέργους, πέρα από ένα εφάπαξ επίδομα των 400 ευρώ. Λόγω της υφιστάμενης κατάστασης, είναι σχεδόν αδύνατο να αποκτήσουν κάποιο εισόδημα αυτήν την περίοδο και δημιουργείται κατ’ επέκταση σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Καταδεικνύοντας ότι σε κάθε περίοδο κρίσης οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι αυτές που πλήττονται πρώτες.

Όσον αφορά τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», γι’ άλλη μια φορά υπάρχει ασάφεια στο εάν θα αντιμετωπιστούν σαν μισθωτοί εργαζόμενοι ή σαν αυτοαπασχολούμενοι. Αποτέλεσμα αυτού είναι η μη πρόβλεψη άδειας ειδικού σκοπού και η παροχή του επιδόματος στήριξης υπό προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, δεν δικαιούνται το επίδομα αν η δραστηριότητα με την οποία έχουν ασφαλιστεί δεν είναι στους πληττόμενους ΚΑΔ ή εάν εργάζονται σε δύο εργοδότες που δεν έχουν μπει κι οι δυο σε καθεστώς αναστολής εργασίας. Επιπλέον, αν εργάζονται σε επιχειρήσεις που διατηρούν τη λειτουργία τους, δεν προστατεύονται από την πιθανότητα μη ανανέωσης της σύμβασης έργου τους, ούτε δικαιούνται ταμείο ανεργίας.

Εξαιτίας των μέτρων υγειονομικής προστασίας, πολλοί εργαζόμενοι καλούνται να εργαστούν από το σπίτι. Όσο κι αν λόγω της συγκυρίας κάτι τέτοιο κρίνεται αναγκαίο, η παγίωση ενός τέτοιου μέτρου έχει σαν αποτέλεσμα την ελαστικοποίηση του ωραρίου και την εντατικοποίηση της εργασίας με το πρόσχημα της συνεχούς πρόσβασης  στο χώρο εργασίας. Δεν είναι σπάνιο επίσης ο εργοδότης να μετακυλίει το κόστος αγοράς και συντήρησης του απαραίτητου εξοπλισμού στον εργαζόμενο. 

Τέλος, όπως είναι αναμενόμενο σε συνθήκες κρίσης εντείνεται η προσπάθεια κράτους κι εργοδοτών για περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων. Μια τέτοια περίπτωση είναι το Praktiker που προσπάθησε να επιβάλλει την αναστολή των συνδικαλιστικών λειτουργιών της επιχείρησης αρνούμενη τη συνάντηση με την Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του σωματείου σε καιρό πανδημίας. Από την πλευρά του κράτους, επαναφέρεται το αυταρχικό μέτρο της επιστράτευσης των απεργιών, απαγορεύονται οι δηλώσεις στα ΜΜΕ στους εργαζόμενους στο Λαϊκό Νοσοκομείο και γίνεται προσπάθεια τρομοκράτησης των κινητοποιήσεων των «ηρώων», μέχρι να κινητοποιηθούν ενάντια στην τρέχουσα πολιτική, γιατρών.

Από όλα τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να «μείνουν σιωπηλοί» αλλά να επιμείνουν και να διεκδικήσουν. Το θετικό δεδομένο της κινητοποίησης των υγειονομικών τη 7ης Απρίλη, πρέπει να αποκτήσει και συνέχεια. Η ταξική οργάνωση είναι βασική προϋπόθεση για
να αποκρουστεί η «αντεργατική επιδημία» που εξαπολύεται ενάντια στους εργαζόμενους.

Όχι στις απολύσεις και στις μειώσεις μισθών.
Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους και σε όλους τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι».
Τήρηση του ωραρίου και απόδοση όλων των υπερωριών.
Μέτρα υγειονομικής προστασίας για όλους τους εργαζόμενους.
Δωρεάν περίθαλψη για όλους. Άνοιγμα νέων κλινών και ΜΕΘ. Δωρεάν τεστ και διάγνωση.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



4/07/2020

Ανταπόκριση από την κινητοποίηση της 7η Απρίλη στο Ιπποκράτειο

Μαζική και δυναμική (για τα δεδομένα της συγκυρίας) συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο όπως και σε πολλά άλλα νοσοκομεία της χώρας από σωματεία και ομοσπονδίες εργαζομένων στην υγεία, με τη στήριξη συλλογικοτήτων εργαζομένων. Οι κινητοποιήσεις αυτές ήτανε πολύ θετικές καθώς «έσπασαν τη σιωπή» που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση τόσο για το ζήτημα του δικαιώματος στην περίθαλψη, όσο και για το ζήτημα των εργασιακών δικαιωμάτων και των μέτρων προφύλαξης όλων των εργαζόμενων, νοσοκομειακών ή μη.



Η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών Θεσσαλονίκης συμμετείχε και στήριξε τη συγκέντρωση στο Ιπποκράτειο. Καταγγέλλει, επίσης, την κρατική τρομοκρατία σε νοσοκομεία της Αθήνας, η οποία αποκρούστηκε από τους συγκεντρωμένους εργαζόμενους.

3/26/2020

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ ΘΕΛΟΥΝ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Από το ξέσπασμα της πανδημίας, οι εργαζόμενοι στον κλάδο μας, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι, βρίσκονται απέναντι σε μια υποκριτική στάση. Από τη μία πλευρά, όσοι δεν μπορούν να εργαστούν από απόσταση καθημερινά βρίσκονται σε κίνδυνο, και πολλοί από αυτούς χωρίς επαρκή μέτρα προφύλαξης. Ειδικά σε εργοτάξια και τα call centers με τους παστωμένους εργαζόμενους, καταγγέλλονται πολλές φορές ελλιπή μέτρα προφύλαξης. Από την άλλη, ακούνε στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης ότι η αντιμετώπιση της επιδημίας είναι «δική μας, ατομική ευθύνη».

Στην πραγματικότητα, η κύρια ευθύνη για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης βρίσκεται στην πλευρά της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού. Και είναι γνωστό σε όλους, ότι στην Ελλάδα οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και από όλες τις κυβερνήσεις, έχουν οδηγήσει στη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, με το κλείσιμο δεκάδων νοσοκομείων, τις απολύσεις γιατρών, και τις περικοπές.

Ακόμα και τις μέρες αυτές, η κυβέρνηση δεν προσλαμβάνει μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία, κάνει ελάχιστα για τη δημιουργία κλινών ΜΕΘ, ενώ η χώρα μας είναι από τις τελευταίες στην αναλογία διαγνωστικών τεστ ανά κάτοικο, παρά την οδηγία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για μαζικούς διαγνωστικούς ελέγχους. Το ίδιο τεστ είναι επί πληρωμή. Το ιατρικό και υγειονομικό προσωπικό δε διαθέτει ούτε τα στοιχειώδη μέσα προφύλαξης. Σημειώνεται πως σύμφωνα με ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ υπολογίζεται πως περίπου το 12% των κρουσμάτων είναι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, ενώ λαμβάνοντας υπόψιν τους ασυμπτωματικούς φορείς το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 20%.
Ταυτόχρονα δίνονται δώρα-συμβάσεις σε ιδιωτικές κλινικές με χρήματα του ΕΟΠΥΥ, για υπερκοστολογημένες ΜΕΘ και διαγνωστικά τεστς. Δείχνοντας ότι δεν είναι τα χρήματα που λείπουν, αλλά η πολιτική βούληση για δωρεάν υγεία. Προτεραιότητα ακόμα και τώρα φαίνεται να παραμένουν τα κέρδη του ιδιωτικού τομέα και όχι η υγεία μας.

Ας μην ξεχνάμε τις πρακτικές του τώρα πρωθυπουργού επί κυβέρνησης Σαμαρά στην οποία διετέλεσε  υπουργός Διοικητικής Μεταρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Κατά την θητεία του στα πλαίσια ενός προγράμματος κινητικότητας δημοσίων υπαλλήλων αξιολόγησε ένα 15% των υγειονομικών ως άχρηστο και ακατάλληλο με τελικό σκοπό την απόλυση τους. Ακόμη, μαζί με τον προηγούμενο, ο Γεωργιάδης ως υπουργός υγείας την ίδια περίοδο μιλούσε για κλείσιμο νοσοκομείων και απειλούσε με διαθεσιμότητα εργαζομένων. Δεν είναι τυχαίο που οι πληροφορίες για τα κυβερνητικά σχέδια για τον τομέα της υγείας δίνονται με το σταγονόμετρο, και δε συμβαδίζουν με τις επιστημονικές συστάσεις, δείχνοντας ότι η ατζέντα υποβάθμισης των παροχών δημόσιας υγείας συνεχίζει να είναι η προτεραιότητά τους.

Εν μέσω της πανδημίας, η εργοδοσία βρίσκει μια πρώτης τάξης ευκαιρία να καταπατήσει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Προβαίνει σε χιλιάδες απολύσεις και διαθεσιμότητες, αναστέλλει την καταβολή του δώρου του Πάσχα, επιβάλλει υπερωρίες (πολλές φορές απλήρωτες), και βάζει υποθήκες για τα αντεργατικά μέτρα της επόμενης μέρας. Η διάταξη της Πράξης Νομοθετικού περιεχομένου που επιτρέπει στην εργοδοσία να δίνει το 50% του μισθού για ορίζοντα 6 μηνών είναι χαρακτηριστική των επιδιώξεων τους.

Σε αυτή την επιδίωξη, βρίσκει σύμμαχο κάποια από τα περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης, που με πρόσχημα το υγειονομικό ζήτημα, «βάζουν στον πάγο» τις μορφές οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, επαναφέρεται το αυταρχικό μέτρο της επιστράτευσης των απεργιών, ως θωράκιση για τους αγώνες που θα ξεσπάσουν. Δεν πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τα μέτρα αυτά ως «προσωρινά», καθώς αποτελούν διαχρονικές επιδιώξεις του κεφάλαιου.

Την ίδια στιγμή λοιπόν που η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει τις δικές τις ευθύνες, μεταβιβάζει το βάρος των ευθυνών στους πολίτες και τους εργαζόμενους, επιβάλλοντας οριζόντια περιοριστικά μέτρα, όπως η απαγόρευση κυκλοφορίας. Απαγόρευση κυκλοφορίας εκτός και αν πηγαίνεις στριμωγμένος σε λεωφορεία και επιχειρήσεις για να παράγεις τα κέρδη τους! Το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας δεν προσφέρει τίποτα απέναντι σε εκείνους που τηρούν τα μέτρα ασφαλείας, αλλά την ίδια στιγμή καταργεί βασικές δημοκρατικές τους ελευθερίες.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οι εργαζόμενοι πρέπει να προφυλαχτούμε από την επιδημία, αλλά ταυτόχρονα να διατηρήσουμε την οργάνωση μας, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες περίθαλψης, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα.

ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ. ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ. ΑΝΟΙΓΜΑ ΝΕΩΝ ΚΛΙΝΩΝ ΜΕΘ.

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.

ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΜΙΣΘΩΝ, ΔΩΡΩΝ, ΥΠΕΡΩΡΙΩΝ. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

3/23/2020

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ
Μισθωτών Τεχνικών
Υπαλλήλων Γραφείου

α) Για την κεντρική πολιτική κυβέρνησης-ιμπεριαλιστών-κεφαλαίου και τη θέση των μισθωτών τεχνικών απέναντι της.

Εμείς, οι μισθωτοί τεχνικοί, υπάλληλοι σε εταιρίες παροχής επιστημονικών και τεχνικών υπήρεσιών (μηχανικοί, σχεδιαστές, τεχνολόγοι, γεωλόγοι) αποτελούμε τμήμα του εργαζόμενου λαού. Ζούμε, δουλεύουμε και αμοιβόμαστε με βάση το συσχετισμό δύναμης που διαμοφώνεται ανάμεσα στις δυνάμεις του κεφαλαίου -ντόπιου και ξένου- από τη μία, και τις δυνάμεις των λαϊκών και εργαζόμενων στρωμάτων από την άλλη.

Οι συνθήκες δουλειάς και ζωής μας διαμορφώνονται στο έδαφος της ολομέτωπης, στρατηγικής επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της δουλειάς, που διαμορφώνει το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Οι μισθωτοί τεχνικοί ως τμήμα του εργαζόμενου λαού, πρέπει να οργανωθούν στο πλευρό του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για την ανατροπή της πολιτικής κυβερνήσεων-ιμπεριαλισμού-κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα:
Η κυβέρνηση ΝΔ συνεχίζει την αντιλαϊκή επίθεση «από εκεί που την άφησε» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί την πιο επιθετική έκφραση αυτής της πολιτικής, και αξιοποιεί την απογοήτευση που δημιούργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στους εργαζόμενους. Προσδένει τη χώρα ακόμα περισσότερο στο ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και την ΕΕ, υλοποιώντας της πολιτικές τους.

Πέρασε το «Αναπτυξιακό Νομοσχέδιο»,  το οποίο διαμορφώνει όρους περαιτέρω διάλυσης των συλλογικών, κλαδικών επιχειρησιακών συμβάσεων, με όρους υπεροχής των ατομικών συμβάσεων. Δυσχεραίνει τους όρους εργασίας πάνω σε ζητήματα υπερωριών και απολύσεων. Αφήνει χωρίς έλεγχο το κεφάλαιο  απέναντι στο περιβάλλον (συντελεστές δόμησης, περιβαλλοντικές μελέτες). Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρόβλεψη για δημιουργία «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, όπου δεν θα ισχύει κανένα κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα (κατώτερος μισθός, ωράριο). Μια τέτοια Ζώνη έχει εξαγγελθεί στο στρατόπεδο Γκόνα, στη δυτική Θεσσαλονίκη.

Φήφισε το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που μετατρέπει την ασφάλιση από κοινωνικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση, και ανοίγει το δρόμο για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Την ίδια στιγμή, παρά τα λεγόμενα των ΜΜΕ, στην πραγματικότητα αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές για την πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων.

Εμπλέκει τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με κρίσιμο το ζήτημα της συμφωνίας για την επέκταση των ΝΑΤΟϊκών βάσεων, μετατρέπει τη χώρα σε εξάρτημα της ΝΑΤΟϊκής δολοφονικής μηχανής. «Σηκώνει το χέρι» για την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στη Λιβύη, οξύνοντας ακόμα περισσότερο τον ανταγωνισμό στη ΝΑ Μεσόγειο. Δημιουργεί τον κίνδυνο να γίνει  η νεολαία κρέας στα κανόνια του πολέμου.

Προωθεί την κρατική τρομοκρατία και καταστολή σε κάθε κομμάτι του λαού που αγωνίζεται (απεργοί, φοιτητές, αγρότες). Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα μέτρα που ουσιαστικά βγάζουν στην παρανομία το συνδικαλισμό και την απεργία: «50% + 1» για κήρυξη απεργίας σε επιχείρηση, μητρώο ηλεκτρονικού φακελώματος των σωματείων, ηλεκτρονική ψήφος που νοθεύει την άμεση διαδικασία συνέλευσης. Στην ουσία, το κράτος και οι μηχανισμοί καταστολής «βάζουν χέρι» στις λειτουργίες και τις αποφάσεις των σωματείων. Η πολιτική αυτή προστίθεται στις δικαστικές αποφάσεις για «παράνομες και καταχρηστικές» απεργίες και στις εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων.

Συνολικά, η θέση των μισθωτών τεχνικών βρίσκεται μέσα σε ένα Μέτωπο Αντίστασης και Διεκδίκησης όλων τα λαϊκών στρωμάτων, όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θέλουν να παλέψουν για την ανατροπή της επίθεσης, και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους.

β) Για τις συνθήκες εργασίας των μισθωτών τεχνικών

Εδώ και χρόνια έχουν γίνει καθεστώς στο χώρο των μισθωτών τεχνικών οι νέες ελαστικές εργασιακές σχέσεις και οι ατομικές συμβάσεις εργασίας. Αν και οι μισθωτοί τεχνικοί αποτελούν ένα από τα πιο μορφωμένα στρώματα υπαλλήλων, που εκτελούν σύνθετες εργασίες και αποδίδουν υψηλά κέρδη στην εργοδοσία, κατά κανόνα βρίσκονται απογυμνωμένοι από οποιοδήποτε μέσο συλλογικής διεκδίκησης δικαιωμάτων. Η πραγματικότητα αυτή διαμορφώνεται πάνω στα δεδομένα που δημιουργεί η έλλειψη ταξικής συγκρότησης των εργαζομένων. Το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου υπογράφει ατομικές και όχι συλλογικές συμβάσεις.

Τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τους μισθωτούς τεχνικούς είναι τα εξής:
Έλλειψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλες τις ειδικότητες του κλάδου. Η απουσία ΣΣΕ δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε εργοδοσία να διαπραγματεύεται τους όρους εργασίας χωρίς όριο προς τα κάτω, διαμορφώνοντας όλο και χειρότερες συνθήκες σε μισθό, ασφάλιση, ωράριο. Βασικός στόχος για κάθε κλάδο εργαζομένων αποτελεί η υπογραφή και αναγνώριση της ΣΣΕ.

Εργασία χωρίς αναγνώριση της ειδικότητας, με μισθό πείνας. Καθεστώς αποτελεί για μεγάλο μέρος των εργαζόμενων του κλάδου, η πρόσληψη με βάση την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, ή με βάση ατομική σύμβαση που αναγράφει ως ειδικότητα «υπάλληλος γραφείου». Έτσι αμείβονται με μισθό πείνας εργαζόμενοι που εκτελούν σύνθετες επιστημονικής και τεχνικές εργασίες, για εταιρίες που καταγράφουν μεγάλα κέρδη. Βασικός στόχος που θα κατακτηθεί μέσω της ΣΣΕ είναι η αύξηση των μισθών και η κατοχύρωση ελάχιστων αμοιβών ανά ειδικότητα. Φυσικά, γενικός στόχος πάλης παραμένει η πραγματική αύξηση των μισθών για όλους τους εργαζόμενους.

Εργασία με «μπλοκάκι» (Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών). Το «μπλοκάκι» αποτελεί από τις πιο συνηθισμένες μορφές εργασίας για τους νέους εργαζόμενους τεχνικούς. Πρόκειται ουσιαστικά για μια μορφή εξαρτημένης εργασίας, με το μανδύα της «παροχής υπηρεσιών». Δεν κατοχυρώνει βασικά εργασιακά δικαιώματα όπως το ταμείο ανεργίας, οι άδειες, τα δώρα, η αποζημίωση, οι υπερωρίες. Αφήνει ακάλυπτη τη μητρότητα, με τη λήξη σύμβασης και την απουσία ασφαλιστικών δικαιωμάτων που τη συνοδεύει. Απομυζά το εισόδημα του εργαζόμενου (που συχνά τον δελεάζουν), μέσω των αυξημένων ασφαλιστικών εισφορών. Ιδιαίτερα επιβαρυντικές είναι οι διατάξεις για αύξηση των εισφορών μετά την τριετία.

Εργασία μέσω προγραμμάτων της ΕΕ, του ΟΑΕΔ ή μέσω πρακτικών. Ακόμα χειρότερες είναι οι συνθήκες εργασίας μέσω των διάφορων προγραμμάτων που αντιμετωπίζουν τον εργαζόμενο ως «ωφελούμενο» ή ως «πρακτικάριο». Χάνει όλα τα δικαιώματα σε ασφάλιση, ταμείο, αργίες. Η εργοδοσία απαλλάσσεται μέσω κονδυλίων από βασικές μισθολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις. Η ύπαρξη αυτών των μορφών εκμετάλλευσης (στο όνομα, δήθεν της μείωσης της ανεργίας ή της εκμάθησης της δουλειάς), συμπαρασύρει τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων «προς τα κάτω». Το τοπίο εκμετάλλευσης συμπληρώνουν και οι εργαζόμενοι “part-time” που στην πράξη πολλές φορές «βγάζουν δουλειά» κανονικού υπαλλήλου.

Συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Συνηθισμένη πρακτική, ειδικά σε ερευνητικά προγράμματα που συνδέονται με το δημόσιο, τα ΑΕΙ και την ΕΕ, είναι η σύναψη απανωτών συμβάσεων ορισμένου χρόνου (σε συνδυασμό με το «μπλοκάκι»), που κρατά τον εργαζόμενο σε ομηρία και αβεβαιότητα, με ενδιάμεσες απολύσεις, χωρίς μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Διάσπαση των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε «κλάσεις» μέσω εξετάσεων. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του ΤΕΕ που προτείνεται από τη διοίκησή του, ουσιαστικά διασπάται το πτυχίο του μηχανικού αφού εισάγεται ο θεσμός των κλάσεων, όπου ο μηχανικός θα είναι αναγκασμένος να τρέχει (με το αζημίωτο, βέβαια) από σεμινάριο σε σεμινάριο και από εξετάσεις σε εξετάσεις, προκειμένου να έχει το δικαίωμα να εξασκεί το επάγγελμά του. Μάλιστα, υφίσταται υποβιβασμός κλάσης αν ο μηχανικός δεν εργάζεται για κάποια έτη

Εντατικοποίηση της εργασίας. Αποτέλεσμα του συνεχούς κυνηγιού για τη μείωση του μισθολογικού κόστους αποτελεί η εντατικοποίηση της δουλειάς, κάτω από ευφάνταστες ονομασίας όπως «συνεργατικό περιβάλλον», «multi-tasking» κ.τ.λ. Επιτυγχάνεται η συμπύκνωση καθηκόντων μέσα στο χρόνο εργασίας, εξουθενώνοντας τους εργαζόμενους.

Καταπάτηση του ωραρίου. Και επειδή η εντατικοποίηση μέσα στο ωράριο δεν αρκεί, είναι καθολικό το φαινόμενο των απλήρωτων υπερωριών, την επέκτασης του ωραρίου για «μισή ώρα» πριν ή μετά την κανονική διάρκεια, το σπαστό ωράριο, ακόμα και η επιβολή καθηκόντων «στο σπίτι» τα σαββατοκύριακα. Εδώ το συσχετισμό βαραίνει η καθιέρωση της κυριακάτικης εργασίας σε μια σειρά κλάδους και επιχειρήσεις, που επεκτείνεται βαθμιαία και στο δικό μας κλάδο.

Καταπάτηση του περιεχομένου της εργασίας. Για να «βγει η δουλειά» των επιχειρήσεων με λιγότερους εργαζόμενους, οι μισθωτοί τεχνικοί συχνά αξιοποιούνται σε παράπλευρες εργασίες εκτός περιεχομένου δουλειάς (λογιστικά, τηλεφωνητές, εξυπηρέτηση, ενημέρωση βάσης δεδομένων), που μένουν κενές από την απόλυση ή μη πρόσληψη συναδέλφων.
Καμία προστασία στις εγκύους και τη μητρότητα. Αξιοποιώντας το αρνητικό δεδομένο της οδηγίας της ΕΕ για την απόλυση εγκύων («δικαιολογημένη απόλυση»), μια σειρά επιχειρήσεις είτε απολύουν υπαλλήλους είτε προχωρούν σε λύση σύμβασης, αποφεύγοντας την άδεια μητρότητας. Έτσι εμποδίζουν στην πράξη τη δημιουργία οικογένειας. Το σκηνικό εργαλειακής αντιμετώπισης προς τις εργαζόμενες συμπληρώνουν οι παρενοχλήσεις στο χώρο δουλειάς και οι αγγελίες «ειδικά για εργαζόμενες».

Δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας στον χώρο εργασίας. Συχνά, η εργοδοσία αξιοποιεί το ολιγομελές του προσωπικού και την ιδιαίτερη σχέση μαζί του, ώστε να πιέσει για την καταπάτηση της εργασιακής νομοθεσίας (δώρα, υπερωρίες), και τη μη συμμετοχή σε γενικές απεργίες ή στο σωματείο. Προβάλλονται συχνά τα ψεύτικα επιχειρήματα ότι «είμαστε μια οικογένεια» ή «είμαστε συνεργάτες», τα οποία φυσικά ακυρώνονται στην πράξη όταν ο μήνας τελειώσει.
Συνολικά, διαμορφώνεται ένα τοπίο εφαρμογής του εργασιακού μεσαίωνα, που συνδυάζει τόσο τη γενική αντεργατική νομοθεσία, όσο και εργοδοτικές συμπεριφορές απέναντι στον κλάδο που έχουν κατοχυρωθεί στην πράξη.

Βασικό εργαλείο στα χέρια της εργοδοσίας είναι και το ιδεολογικό οπλοστάσιο της «εργασιακής περιπλάνησης», της συγκέντρωσης «προσόντων», σεμιναρίων ή portfolio, συνολικά της ατομικής αντίληψης που έχουν εμπεδώσει για την εργασία, ειδικά στους εργαζόμενους. Το ρευστό εργασιακό τοπίο και οι πολλαπλές συνθήκες εργασίας, έχουν κατορθώσει να ακυρώσουν την κατοχύρωση συγκεκριμένων κεκτημένων των εργαζόμενων από τη δουλειά τους, έχουν επιτρέψει στην εργοδοσία να ανακυκλώνει το προσωπικό ξεκινώντας κάθε φορά τους όρους «από το μηδέν».

γ) Για τους στόχους πάλης των μισθωτών τεχνικών
Μέσα  από τα συλλογικά μας όργανα να αντισταθούμε στον εργασιακό μεσαίωνα να διεκδικήσουμε άμεσους στόχους πάλης για τη βελτίωση των όρων εργασίας:

Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους και τις ειδικότητες του κλάδου. Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να καταργηθεί το «μπλοκάκι» και κάθε άλλη μορφή ελαστικής, ανασφάλιστης ή μερικής εργασίας.
Πενθήμερο – Οκτάωρο. Καμία καταπάτηση του ωραρίου και της κυριακάτικης αργίας. Απόδοση όλων των υπερωριών.
Δικαίωμα στην ασφάλιση και την περίθαλψη για όλους τους άνεργους συναδέλφους. Ταμείο ανεργίας και αποζημίωση για όσους συναδέρφους απολύονται, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας.
Προστασίας της μητρότητας. Άδεια σε όλες τις μητέρες.
Ανατροπή της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-κεφαλαίου-ιμπεριαλιστών.
Πάλη για την αποτροπή των πολεμικών κινδύνων. Οι εργαζόμενοι δεν είναι κρέας για τα κανόνια.
Πάλη ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και την καταστολή. Καμία εμπλοκή του κράτους στα σωματεία. Καμία ενημέρωση του μητρώου «δικαιούχων».

δ) Για την παρέμβαση μας σε ανειδίκευτους υπαλλήλους γραφείου

Δίπλα στους μισθωτούς τεχνικούς, που αποτελεί κλάδο εξειδικευμένο, υπάρχει η εμγάλη μάζα των ανειδίκευτων εργαζομένων, υπαλλήλων γραφείου σε τεχνικές εταιρίες, call center, εταιρίες πώλησης και εργολαβικές εταιρίες.

Οι συνθήκες εργασίας για αυτούς τους υπαλλήλους κυριολεκτικά προσομοιάζουν σε αυτό που ονομάζεται “συνθήκες γαλέρας”. Συνωστισμένοι κατά δεκάδες μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών, συχνά 4ωροι, συχνά με συμβάσεις ενός μήνα, χωρίς πλήρη μισθό και ασφάλιση. Ή απομονωμένοι σε μικρές εταιρίες, κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, με καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας. Οι υπάλληλοι γραφείου, συχνά φοιτητές, νέοι πτυχιούχοι που ψάχνουν για προσωρινή δουλειά ή ανειδίκευτοι που εργάζονται χρόνια σε εταιρίες, αποτελούν ένα από τα πιο καταπιεσμένα στρώματα εργαζομένων.

Παρόλο που οι ανειδίκευτοι υπάλληλοι αποτελούν ξεχωριστό κλάδο, η συνάφεια και η εγγύτητα σε χώρους εργασίας, δημιουργούν συνθήκες για κοινή συμπόρευση με τους μισθωτούς τεχνικούς, και πρέπει να αποτελεί στοιχείο της παρέμβασης μας η δημιουργία συνθηκών για συνένωση στους χώρους δουλειάς, η κοινή στάση απέναντι στην εργοδοσία και η αλληλεγγύη στις διεκδικήσεις.

ε) Μερικά ειδικά σημεία της παρέμβασης μας

Για το ζήτημα της συμμετοχής στις γενικές ή κλαδικές απεργίες. Στις σημερινές συνθήκες, η συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργίες, συναντάει δύο αλληλοτροφοδοτούμενες δυσκολίες. Πρώτον, την άγρια τρομοκρατία που κυριαρχεί στους χώρους δουλειάς, είτε με την πρακτική των απολύσεων και της εργοδοτικής τρομοκρατίας, είτε με την κρατική-δικαστική παρέμβαση που βγάζει στην παρανομία τους αγώνες των εργαζομένων. Δεύτερο, τη στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών που κυρήσσουν απεργίες-τουφεκιές, χωρίς ενημέρωση των εργαζομένων, χωρίς διαδικασίες “από τα κάτω” οργάνωσης, χωρίς σχέδιο κλιμάκωσης. Με αποτέλεσμα οι απεργίες να σταματούν κια να ξεπουλιούνται, και η απογοήτευση να εντείνεται στους εργαζόμενους.
Η προσπάθεια μας για το χτίσιμο αγωνιστικών δεσμών με εργαζόμενους, πρέπει να απαντήσει τα ζητήματα αυτά, προωθώντας την οργάνωση στη βάση, την εξήγηση των συσχετισμών στους εργαζόμενους, και τη δημιουργία όρων για το ξεπέρασμα των αστικών και ρεφορμιστικών συνδικαλιστικών ηγεσιών. Σε αυτή τη βάση πρέπει να βλέπουμε τη συμμετοχή μας σε κεντρικά απεργιακά καλέσματα, τα κεντρικά ραντεβού και την τοποθετήση μας τόσο στο σωματείο, όσο και μέσα στους εργαζόμενους.
Για τον χαρακτήρα των αιτημάτων μας και τη γραμμή της Αντίστασης-Διεκδίκησης. Σε αντίθεση με εκτιμήσεις των άλλων δυνάμεων, που προσπερνούν την κατάσταση αποσυγκρότησης στο εργατικό κίνημα, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η βάση των αγώνων που αναπτύσσονται βρίσκεται στην Αντίσταση στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, και στη Διεκδίκηση βασικών δικαιωμάτων τα οποία τους έχουν αφαιρεθεί
Σε αυτή τη βάση, χρειάζεται από τη μία ενότητα των δυνάμεων μέσα στο κίνημα πάνω στους άμεσους στόχους πάλης, αλλά και διαχωρισμός από λαθεμένα αιτήματα. Η γραμμή της Αντίστασης-Διεκδίκησης, και η πρακτική της ισότιμης κοινής δράσης ενάντια στην επίθεση αποτελούν βασικούς όρους για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, για το άνοιγμα του δρόμου της προοπτικής μας κοινωνίας με αφέντη τον εργαζόμενο λαό, και όχι το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

ζ) Για τις μορφές οργάνωσης της πάλης και για το ζήτημα των σωματείων.

Βασικό πλεονέκτημα στα χέρια της εργοδοσίας αποτελεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων στον κλάδο δεν είναι οργανωμένη στα σωματεία. Απουσιάζουν τόσο τα επί μέρους σωματεία για μια σειρά ειδικότητες, όσο και τα επιχειρησιακά σωματεία. Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων δεν έχει την εμπειρία της συλλογικής δράσης.

Ειδικά για το Σωματείο των Μισθωτών Τεχνικών. Η δημιουργία του σωματείου, αρχικά στην Αθήνα και ύστερα σε μια σειρά πόλεις, αποτελεί κατάκτηση για τους μισθωτούς τεχνικούς. Αποτελεί ένα πεδίο οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων.

Το ΣΜΤ, δεν αναγνωρίζεται ακόμα από το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο, και δεν έχει τη δυναμική για να υπογράψει συλλογική σύμβαση. Συσπειρώνει κυρίως εργαζόμενους που ανήκουν στην επιρροή των αριστερών παρατάξεων στο χώρο. Αποτέλεσμα είναι η πλασματική αποτύπωση των συσχετισμών στα πλαίσια του (πλήρης κυριαρχία της Αριστεράς). Η πλασματική αυτή αποτύπωση μετατρέπει συχνά το ΣΜΤ σε πεδίο αντιπαράθεσης αριστερών προγραμμάτων, που δεν ανταποκρίνονται στους πραγματικούς όρους κίνησης των εργαζομένων.

Παρόλα τα προβλήματα, βασικός στόχος μας πρέπει να είναι η μαζικοποίηση του σωματείου και το ζωντάνεμα των διαδικασιών του. Ειδικά η συγκρότηση και μαζικοποίηση των γενικών συνελεύσεων, με την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων. Τέλος, η αξιοποίηση του Διοικητικού Συμβουλίου με τέτοιον τρόπο, ώστε παρά τους συσχετισμούς, να αξιοποιούνται κινήσεις κοινής δράσης στα πλαίσια του σωματείου.

Βασικός όρος δημοκρατικής λειτουργίας είναι η εφαρμογή της απλής αναλογικής και η μη εφαρμογή του καπλονοθευτικού νόμου 1264 του 1982, που οδηγεί στην αλλοίωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.

Γενικά η πολιτική της κοινής δράσης, δυνάμεων, εργαζόμενων μαζί και άλλων σωματείων-συλλόγων, πάνω σε συγκεκριμένους στόχους πάλης και χωρίς προαπαιτούμενη τη συνολική προγραμματική συμφωνία, πρέπει να είναι βασική μας μέριμνα. Με το πάρσιμο συγκεκριμένων πρωτοβουλιών και ανοιχτή απεύθυνση, πάνω στο «μίνιμουμ» της συμφωνίας των εμπλεκόμενων.

Προωθητική στην κατεύθυνση του ζωντανέματος του σωματείου είναι η δημιουργία επιτροπών ή πρωτοβουλιών αγώνα, με την άμεση συμμετοχή των εργαζόμενων που θέλουν να πάρουν σε χέρια τους την πάλη. Η δράση των επιτροπών/πρωτοβουλιών αγώνα πρέπει να γίνεται πάνω σε συγκεκριμένους στόχους πάλης που να συσπειρώνουν την πλειοψηφία των εργαζόμενων σε έναν χώρο, πάντα μέσα στα πλαίσια του σωματείου και όχι σε λογική υποκατάστασης του.

Το σωματείο πρέπει να είναι ανεξάρτητο από το κράτος και τους μηχανισμούς του (αστυνομία, δικαστικό σύστημα), οικονομικά ανεξάρτητο και βασιζόμενο στην εισφορά των μελών. Βασικός όρος για τη λειτουργία του σωματείου πρέπει να είναι η απόκρουση των νόμων που βγάζουν το συνδικαλισμό στην παρανομία. Συγκεκριμένα οι ρυθμίσεις για το «50% + 1», το μητρώο δικαιούχων, η ηλεκτρονική ψηφοφορία, σε συνδυασμό με την εμπλοκή του δικαστικού συστήματος στις υποθέσεις των σωματείων, διαμορφώνει ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Η αντίσταση σε αυτά τα μέτρα δεν πρέπει να μένει μόνο στη λεκτική καταγγελία αλλά να περάσει και στην πράξη στην οργανωμένη άρνηση των σωματείων να τα εφαρμόσουν. Σε αυτό το πεδίο, αποτελεί αρνητική παρακαταθήκη η κατάθεση λίστας «δικαιούχων» από μια σειρά σωματεία πανελλαδικά.

Η οικοδόμηση της παρέμβαση μας στο ΣΜΤ πρέπει να ειδωθεί μέσα από αυτούς τους άξονες και το πολιτικό πλαίσιο, ως συσπείρωση εργαζομένων που μέσα από την καθημερινή τους δράση στο σωματείο και τους χώρους δουλειάς, συμβάλλουν στην οικοδόμηση όρων οργάνωσης και πάλης των μισθωτών τεχνικών.

Θεσσαλονίκη, 15/03/2020

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Μισθωτών Τεχνικών
Υπαλλήλων Γραφείου