Κοινοποιούμε το κάλεσμα από Οργανώσεις και Συλλογικότητες της πόλης για τη συγκέντρωση/διαδήλωση της Τρίτης.
Νίκη στον αγώνα των αγροτών
Όχι στον φιλοπόλεμο αντιλαϊκό προϋπολογισμό
Κάτω η πολιτική ΕΕ-ΚΑΠ-Κυβερνησης
Κοινοί αγώνες αγροτών - εργατών - νεολαίας για την ανατροπή.
Όλοι στη Συγκέντρωση - Διαδήλωση την Τρίτη 16/12, στις 6:30μμ, στην Καμάρα
.png)
Η Αγωνιστή Πρωτοβουλία χαιρετίζει τον αγώνα των αγροτών. Εδώ και μέρες οι αγρότες αγωνίζονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που φτωχοποιεί και ξεφτιλίζει τις ζωές τους. Η εκτίναξη του κόστους παραγωγής και οι άθλιες τιμές πώλησης των προϊόντων τους, έρχονται να συμπληρώσουν την γενικότερη ακρίβεια και τον κατακερματισμό των λαϊκών δικαιωμάτων. Το παρακράτος πίσω από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, πηγαίνοντας χέρι-χέρι με την πολιτική και οικονομική εξάρτηση της χώρας από τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, έχουν κάνει τον βίο αβίωτο για τους έλληνες αγρότες και έχουν συρρικνώσει τον πρωτογενή τομέα. Μέσα από τα μπλόκα και τις κινητοποιήσεις τους οι αγρότες καλούν τον λαό σε συμπαράσταση και ένταξη στον αγώνα τους.
Όλοι εμείς, εργάτες/τριες-εργαζόμενοι/ες-φοιτητές/ριες-νεοι/ες, στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα των αγροτών. Η επίθεση του συστήματος δεν γνωρίζει όρια, είναι ολομέτωπη και στην εντονότερη φάση της. Το 13ωρο, οι μισθοί πείνας, τα εργατικά ατυχήματα, οι διαγραφές φοιτητών, η διαλυμένη υγεία, η τρομοκρατία είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που πρέπει να μας βγάλουν όλους στον δρόμου του αγώνα. Βαδίζοντας στα ίχνη που αφήνει η μαχόμενη αγροτιά στο πέρασμα της, να συγκροτήσουμε κοινό μέτωπο πάλης με τους ξεσηκωμένους αγρότες. Η πολιτική αυτή μπορεί και πρέπει να ανατραπεί! Όχι μέσα από κοινοβουλευτικές ρυθμίσεις και λοιπές κοροϊδίες, αλλά από την αγνή λαϊκή πάλη και την μαχητική μας στάση.
Οργανωνόμαστε στις δουλειές μας, στα σχολειά και τις σχολές μας. Συμμετέχουμε στα όργανα πάλης μας, στα σωματεία μας, στους συλλόγους μας. Αλληλεπιδρούμε και συζητάμε με τους γύρω μας σε επίπεδο παρέας, γειτονίας, επαρχίας, πόλης. Ο αγώνας τον αγροτών να γίνει μόνο η αρχή για την συγκρότηση ενός παλλαϊκού κινήματος που θα παλέψει για ένα καλύτερο αύριο, για μια καλύτερη ζωή.
Πραγματοποιήθηκε η κλαδική απεργία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών σε συμπόρευση με το συνδικάτο οικοδόμων την Τετάρτη 10 Δεκέμβρη. Για άλλη μια φορά το σωματείο βγήκε στο δρόμο να αγωνιστεί για συλλογική σύμβαση εργασίας που θα διασφαλίζει δικαιώματα για τους συναδέλφους του κλάδου.
Η συγκέντρωση κινήθηκε σε αντίστοιχα επίπεδα με τις περσινές κλαδικές απεργίες του σωματείου κάνοντας φανερό πως υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος που πρέπει να διανυθεί ώστε να μαζικοποιηθούν οι διαδικασίες και οι κλαδικές απεργίες σε βαθμό που πραγματικά να μιλάμε για διεκδίκηση ΣΣΕ με πραγματικούς όρους. Δηλαδή όρους εξαναγκασμού της εργοδοσίας να δώσει δικαιώματα μπροστά στην πίεση του μαζικού αγώνα του κλάδου.
Ως Αγωνιστική Πρωτοβουλία συμμετείχαμε στην κλαδική απεργία του σωματείου με δικό μας μπλοκ, αναδεικνύοντας και έτσι την κατεύθυνση μας για ένα σωματείο μαζικό, ζωντανό και με προσανατολισμό στη σύγκρουση με το σύστημα και τις πολιτικές του. Θεωρούμε πως αυτά τα στοιχεία δεν διακατέχουν την ηγεσία του σωματείου και αυτό αποτυπώνεται και στις διαδικασίες, είτε με τις πρόσφατες ηλεκτρονικές εκλογές είτε με τη μη διεξαγωγή συνέλευσης εν όψει της κλαδικής απεργίας.
Συνεχίζουμε στην κατεύθυνση ενίσχυσης του σωματείου με πραγματικά ταξικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά.
Aρχές Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη έγιναν εκλογές στα σωματεία που παρεμβαίνει η Αγωνιστική Πρωτοβουλία και πιο συγκεκριμένα στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), στο Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) και στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Θεσσαλονίκης (ΣΙΥΝΘ). Οι εκλογές αυτές, είχαν 2 ιδιαιτερότητες: Την εφαρμογή για πρώτη φορά, σε αυτά τα σωματεία, της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για 15 λεπτά (με εξαίρεση το ΣΙΥΝΘ που την κράτησε ανοιχτή για όλη τη διάρκεια της ψηφοφορίας) και την εισαγωγή της “περιφερόμενης κάλπης”.
Η ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι μία από τις διατάξεις του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη, ένας νόμος που σκοπό έχει να αυξήσει τον έλεγχο του κράτους στα σωματεία και να βγάλει τις διαδικασίες τους στην παρανομία, όπως έχουμε γράψει και σε παλαιότερο κείμενο, ένας νόμος που η ΕΣΑΚ επανειλημμένα είχε δηλώσει ότι «με την πρωτοπόρα στάση του ΠΑΜΕ έχει μείνει στα χαρτιά»! Δικαιολογία γι’ αυτή την απαράδεκτη στάση, είναι οι εκβιασμοί του εργοδοτικού συνδικαλισμού στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης ότι θα εγκρίνει αντιπροσώπους μόνο από σωματεία που εφαρμόζουν το νόμο Χατζηδάκη και τις ηλεκτρονικές κάλπες. Για να αναδείξουμε τη σημασία της αντίθεσης σε αυτή την επιλογή της ηγεσίας των σωματείων, αποφασίσαμε να απέχουμε από τις εκλογές. Κάναμε όμως κανονικά παρέμβαση στις εκλογές, με τραπεζάκι στην περίπτωση του ΣΜΤ, κολλήσαμε αφίσες και μοιράσαμε την προκύρηξή μας σε πολλούς συναδέλφους, στη λογική ότι κι η στάση αποχής από τις εκλογές είναι μια πολιτική στάση καταγγελίας που πρέπει να παλεύεται κι αυτή όπως η συμμετοχή ανοιχτά, πολιτικά και μαζικά.
Απευθύναμε επίσης κάποιες ερωτήσεις προς την εφορευτική επιτροπή των εκλογών του ΣΜΤ μέσω mail, με ερωτήσεις σχετικά με το ηλεκτρονικό σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί, τα στοιχεία που θα καταχωρηθούν σε αυτό και σε ποιους θα κοινοποιηθούν τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας (το πλήρες κείμενο υπάρχει εδώ). Το mail αυτό αγνοήθηκε αλλά σε ερώτηση που κάναμε προς τα μέλη της εφορευτικής τις ημέρες των εκλογών μας ενημέρωσαν ότι καταχωρούνται τα ψηφοδέλτια κι ένα άτομο ως εφορευτική επιτροπή. Ενώ στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του ΣΕΤΗΠ αναφέρθηκε ότι θα καταχωρηθεί κι ένα μέλος του ΔΣ στο μητρώο!
Η στάση των άλλων δυνάμεων ήταν κατά τη γνώμη μας αναντίστοιχη της βαρύτητας του ζητήματος που τέθηκε και κυμάνθηκε από στήριξη των επιλογών των δυνάμεων του ΠΑΜΕ έως την κριτική ανοχή τους. Θεωρούμε ότι η επιλογή τους να συμμετάσχουν σε αυτές τις εκλογές αποδυνάμωσε τη δυνατότητα αποφασιστικής καταγγελίας της εισαγωγής των πρακτικών αυτών στα σωματεία.
Όσον αφορά την περιφερόμενη κάλπη, είναι η περιφορά της κάλπης σε διάφορους εργασιακούς χώρους για τη δήθεν διευκόλυνση των μελών να ψηφίσουν. Πέρα από τη διαβλητότητα αυτής της διαδικασίας, η πολιτική ουσία του θέματος είναι ότι η συμμετοχή της βάσης του κόσμου σε ένα σωματείο και τις διαδικασίες του δεν κρίνεται από το να του φέρεις την κάλπη μπροστά του αλλά από την πραγματική σχέση και κατανόηση της αξίας του σωματείου. Μένει να φανεί και στην πράξη αλλά, σύμφωνα με την εμπειρία από παλαιότερες εκλογικές διαδικασίες άλλων σωματείων, η πρακτική αυτή δημιουργεί μέλη “μιας χρήσης” και δεν έχει αντιστοίχιση με την πραγματική μαζικοποίηση του σωματείου και των διαδικασιών του.
Βλέποντας τα αποτελέσματα, όντως υπήρξε μια μικρή αύξηση συμμετοχής στις εκλογές του ΣΜΤ (7%) και μεγαλύτερη στις εκλογές του ΣΙΥΝΘ (13%) και του ΣΕΤΗΠ (20%). Αυτές που ενισχύθηκαν ήταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αφού τόσο οι περιφερόμενες κάλπες όσο κι οι εκλογικές περίοδοι διαρκείας (4 μέρες στο ΣΜΤ, 7 στο ΣΕΤΗΠ, με παράταση μάλιστα που δόθηκε μετά το πέρας της 1ης εβδομάδας(!) και 10 στο ΣΙΥΝΘ, επίσης με έξτρα παράταση μιας ημέρας) εξυπηρετούν τις ηγεσίες των σωματείων που μπορούν να επιλέξουν τόσο το χρόνο που θα διαρκέσουν όσο και το που θα βρίσκεται η κάλπη και ποιος θα είναι από πάνω. Αρνητικό επίσης δεδομένο είναι η χρήση της ενισχυμένης αναλογικής του νόμου 1264/82 στις εκλογές του ΣΜΤ, που πριμοδοτεί τους συνδυασμούς με μεγαλύτερη εκλογική δύναμη, κάτι που συνέβη και στις εκλογές του 2023. Σαν αποτέλεσμα, στην κάλπη του ΕΚΘ ο 5ος εκπρόσωπος για το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου πήγε στην ΕΣΑΚ αντί να πάει στη Ριζοσπαστική Κίνηση Τεχνικών, υποκύπτοντας πάλι στον εκβιασμό του ΕΚΘ για μη έγκριση αντιπροσώπων.
Η αποχή μας από τις εκλογές δεν σημαίνει φυσικά και αποχώρηση από τη ζωή των σωματείων. Συνεχίζουμε να συμμετέχουμε πιο αποφασιστικά στις καθημερινές μάχες και στη ζωή του σωματείου, να παλεύουμε για ένα σωματείο που θα προτάσσει τα πραγματικά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων, για την πραγματική μαζικοποιηση του, για ένα σωματείο με ουσιαστική λειτουργία, εργαλείο στα χέρια των εργαζομένων!
Συγκέντρωση 10:30 ΕΦΚΑ Αριστοτέλους
Συμμετέχουμε μαζικά στην κλαδική απεργία του σωματείου Μισθωτών Τεχνικών για τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και βελτίωσης των όρων δουλειάς του κλάδου. Η εργασιακή μας πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από πλήρη καταπάτηση του 5θήμερου 8ώρου, με αμέτρητες απλήρωτες υπερωρίες. Η 6ήμερη εργασία στα εργοτάξια είναι καθεστώς στον κλάδο, όπως και το μπλοκάκι που μας στερεί μια σειρά από δικαιώματα ενώ επι της ουσίας δουλεύουμε σαν μισθωτοί. Οι μισθοί μας είναι μισθοί πείνας μπροστά στην ακρίβεια που μας επιβάλλουν και μας καταδικάζουν στην επιβίωση κι αυτή με το ζόρι.
Οι εργοδοτικές δολοφονίες στα εργοτάξια καλπάζουν και σημειώνουν ρεκόρ σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές αποδεικνύοντας πως αυτό που το κεφάλαιο βαφτίζει ανάπτυξη ουσιαστικά είναι εκμετάλλευση και εργασιακός μεσαίωνας για τους εργαζόμενους και την εργατική τάξη. Όσο και αν προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη πάνω μας, είναι προφανές πως η έλλειψη μέτρων προστασίας αλλά κυρίως η εντατικοποίηση της δουλειάς και τα ωράρια λάστιχο που επιβάλουν οδηγούν την τάξη μας να μετράει θύματα.
Η μπάντα των αφεντικών και του κεφαλαίου με τον πρόσφατο αντεργατικό νόμο νομιμοποίησε τα 13ωρα και τα 10ωρα με απλήρωτες υπερωρίες. Διαμορφώνει ένα πλαίσιο όπου θα είμαστε διαθέσιμοι αν, όταν και για όσο μας θέλει το αφεντικό. Σε συνδυασμό με τους προηγούμενους αντεργατικούς νόμους και το χτύπημα των σωματείων και της απεργίας επιχειρούν να επιβάλουν πλήρη εκμετάλλευση και καταστολή των διεκδικήσεων μας. Άλλωστε, σε μια φάση που πιστοί στα ΝΑΤΟϊκά αφεντικά εμπλέκουν όλο και περισσότερο το λαό και τη χώρα στη δίνη του πολέμου και μας προετοιμάζουν για κρέας στα κανόνια, δεν δικαιούμαστε να διεκδικούμε.
Για εμάς όμως είναι ξεκάθαρο, οι εργαζόμενοι και η εργατική τάξη δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με τα αφεντικά και το κεφάλαιο! Από εμάς πλουτίζουν, χάρη στη δική μας δουλεια αυξάνουν τα κέρδη τους και ο μόνος τρόπος να βελτιώσουμε τους όρους ζωής μας είναι να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας. Να αγωνιστούμε για ανατροπή των αντεργατικών νόμων. Να αγωνιστούμε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που θα κατοχυρώνουν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, θα κατοχυρώνουν ανθρώπινους όρους εργασίας με 5θήμερο 8ωρο και μια σειρά από δικαιώματα.
Όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του κλάδου και τη διεκδίκηση Συλλογικής Συμβάσης!
● ΣΣΕ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΘΟΥΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
● ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
● ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 5ΗΜΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ 8ΩΡΟ!
● ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ!
● ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ!
17 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις δυνάμεις καταστολής και τη νεολαιίστικη εξέγερση που ακολούθησε, το σύστημα της εκμετάλλευσης σκληραίνει συνεχώς την πολιτική της φασιστικοποίησης. Γιατί η πολιτική της φασιστικοποίησης είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πολεμικής προετοιμασίας. Γι’ αυτό μιλάει ο Δένδιας για την αλλαγή κουλτούρας των ευρωπαϊκών κοινωνιών και για φέρετρα με σημαίες. Θέλουν να τσακίσουν οποιαδήποτε αντίδραση, γι’ αυτό θέλουν να βγάλουν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις στην παρανομία.Και μαζί με αυτά, περνάνε αντεργατικούς νόμους που μας θέλουνε να δουλεύουμε περισσότερο για λιγότερα, να διαλύσουν τη δωρεάν παιδεία και υγεία κι οποιαδήποτε κοινωνική παροχή αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν.
Στις 6 Δεκέμβρη να κατέβουμε μαζικά στο δρόμο. Γιατί η οργή μας πρέπει να γίνει οργανωμένος αγώνας! Να καταδικάσουμε την πολιτική που δολοφονεί καθημερινά στα εργατικά ατυχήματα, στα Τέμπη, και ετοιμάζει το λαό για τα νέα πολεμικά σφαγεία.
Συγκέντρωση: Σάββατο 6 Δεκέμβρη στις 18.00 στην Καμάρα
Νέα συγκέντρωση-διαδήλωση για την Παλαιστίνη το Σάββατο 29/11 στις 12:00, στο Άγαλμα Βενιζέλου.
Ο αγώνας συνεχίζεται!
«Κοιμάμαι περίπου δύο ώρες, το πολύ τέσσερις ώρες. Νιώθω ότι αυτό είναι κακό για το δέρμα μου», δήλωσε η νέα πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Σανάε Τακαΐτσι, αφότου συγκάλεσε meeting στις 3.00 τα ξημερώματα με τους συνεργάτες της.
Η εκπρόσωπος τους του Ιαπωνικού κεφαλαίου προσπαθεί να δώσει «το καλό παράδειγμα» στους εργαζόμενους της χώρας, από τους οποίους απαιτεί ακόμα περισσότερο ξεζούμισμα, ακόμα περισσότερες ώρες δουλειάς.
«Αν μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για μια κατάσταση όπου οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια ισορροπία που να ταιριάζει στις επιθυμίες τους μεταξύ της φροντίδας των παιδιών, των οικογενειακών ευθυνών και της εργασίας και της απόλαυσης του ελεύθερου χρόνου τους, αυτό θα ήταν ιδανικό», δήλωσε.
Επανέλαβε, δηλαδή, τα γνωστά επιχειρήματα των υπουργών της ΝΔ περί «ισορροπίας μεταξύ προσωπικού και εργάσιμου χρόνου», σύμφωνα με τα οποία ψήφισε το 13ωρο και τις απλήρωτες υπερωρίες.
Δεν ξέρουμε αν οι Ιάπωνες εργαζόμενοι ανησυχούν κυρίως για το δέρμα τους, σε μία χώρα όπου ο θάνατος από την εξαντλητική, εντατικοποιημένη εργασία έχει πάρει όνομα (Karoshi).
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι πλέον ο καπιταλισμός έχει βαφτίσει την οπισθοδρόμηση ως πρόοδο, το μεσαίωνα ως εξέλιξη. Περιφέρει ως επίτευγμα της ανθρωπότητας να εργάζονται το 2025 παιδιά από τα 14 έτη, ηλικιωμένοι και συνταξιούχοι μετά τα 74.
Παρουσιάζει ως «μόδα» και «εταιρική κουλτούρα» να συνηθίζουμε σε συνθήκες εργασίας που καταπατούν ακόμα και βιολογικές ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως ο ύπνος.
Άραγε αν δεν βρεθούν κάποιοι «οπισθοδρομικοί» ποιος θα πει το αυτονόητο: «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες προσωπικός χρόνος»!
Την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε από την Εφορευτική Επιτροπή του ΣΕΤΗΠ Θεσσαλονίκης η διενέργεια εκλογών στο σωματείο από Δευτέρα 10/11 μέχρι και την Κυριακή 16/11. Όμως τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη ανακοινώθηκε παράταση(!) των εκλογών, με μία έξτρα μέρα, την Πέμπτη 20/11. Δεν αρκεί ότι στις συγκεκριμένες εκλογές υπάρχει και ηλεκτρονική κάλπη, η οποία φανερώνει την διάθεση του απερχόμενου ΔΣ του ΣΕΤΗΠ (Ταξική Ενότητα/ΠΑΜΕ) να μην συγκρουστεί καν με την διοίκηση του Εργατικού Κέντρου και να εφαρμόσει διάταξη του νόμου Χατζηδάκη (που αποτελεί ένα πρώτο βήμα στο φακέλωμα των σωματείων), αλλά τώρα έχουμε και ξαφνική παράταση των εκλογών.
Ως Αγωνιστική Πρωτοβουλία θεωρούμε εκφυλισμό των εκλογών το ξεχείλωμα της διαδικασίας. Δεν ισχυροποιείται κανένα σωματείο ούτε με το να μεταφέρεις την κάπλη πέρα-δώθε στους χώρους δουλειάς, ούτε με την παράταση των εκλογών προκειμένου να βγούνε τα κουκιά. Ένα σωματείο-όπως και το ΣΕΤΗΠ- ισχυροποιείται όταν κινείται στην κατεύθυνση ανατροπής - μη εφαρμογής των νόμων και συνδέεται με την βάση μέσα απο συνελεύσεις και πολιτικές διαδικασίες οι οποίες αποτελούν όπλο οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων.
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο της Μ.Β., εργαζόμενης στην Teleperformance σχετικά με τη λειτουργία του ΣΕΤΕΠ (σωματείο εργαζομένων στην Teleperformance.
Πώς λειτουργεί ένα σωματείο με ηλεκτρονικές διαδικασίες;
Ο ν. Χατζηδάκη ψηφίστηκε το ’21, και ήταν από τα χειρότερα νομοσχέδια για τα εργασιακά που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια. Έκανε υποχρεωτικό για τα σωματεία να γραφτούν στο ΓΕΜΗΣΟΕ για να μπορούν να διαπραγματευτούν για συλλογικές συμβάσεις, και για να μπορούν να καλύψουν τους εργαζόμενους σε απεργίες, στάσεις εργασίας και άλλες μορφές διαμαρτυρίας. Επίσης, για να έχει ένα σωματείο αναγνώριση, πρέπει να κάνει ηλεκτρονικές συνελεύσεις και εκλογές, και ένα σωρό άλλα μέτρα που στόχο έχουν την αποδιοργάνωση των σωματείων και τελικά την αποσυγκρότηση του κόσμου από τα συλλογικά μέσα πάλης του.
Πλέον πάρθηκε απόφαση από τα σωματεία που ηγείται η Ταξική Ενότητα (ΠΑΜΕ) να εφαρμοστεί η ηλεκτρονική ψηφοφορία για «15 λεπτά έτσι για το τυπικό, κανένας δεν θα μπει να ψηφίσει». Επίσης έτσι για το τυπικό θα δηλωθεί 1 άτομο στο μητρώο. Γιατί όλα αυτά; Για να μην σηκώσει κόντρα στην προϋπόθεση εφαρμογής του νόμου για να μπορεί να συμμετάσχει το σωματείο στο επόμενο συνέδριο του ΕΚΘ.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πρόθεση, λένε, να εφαρμοστεί ο ν. Χατζηδάκη, αφού το ΠΑΜΕ συνεχίζει να μάχεται ενάντια αυτού. Και κάπου εδώ διαφωνούμε. Γιατί υπάρχουν παραδείγματα εφαρμογής του νόμου σε άλλα σωματεία.
Η περίπτωση του ΣΕΤΕΠ (σωματείο εργαζομένων στην Teleperformance).
Μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις την άνοιξη του ’24 στην Teleperformance, έγινε φανερή η ανάγκη για επιχειρησιακό σωματείο. Έτσι, ξεκίνησε η διαδικασία ίδρυσης του σωματείου αυτού, με κανονικότατη συμμετοχή στο μητρώο. Το τελευταίο, να σημειωθεί, το παραδέχθηκε η τότε προσωρινή διοίκηση μόνο αφότου έγινε ερώτηση.
Από τη στιγμή που έγινε, βέβαια, αυτό, εφαρμόστηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη και οι υπόλοιπες διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως η διαδικτυακή συνέλευση, και λήψη αποφάσεων στην ίδια συνέλευση με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Στην ίδια συνέλευση τέθηκε και το ζήτημα των διαδικτυακών εκλογών για την ανάδειξη του ΔΣ, φυσικά ως «θετικό βήμα για τους εργαζόμενους», και όχι ως αναγκαστικό μέτρο λόγω νομοσχεδίου. Τα επιχειρήματα υπέρ μιλούσαν για δυνατότητα περισσότερων εργαζόμενων να συμμετάσχουν στις εκλογές, ακόμη κι αν δεν κατοικούσαν σε περιοχές όπου υπήρχε δυνατότητα για παράρτημα. Η αναφορά στον κίνδυνο αποσυγκρότησης έγινε μόνο φευγαλέα. «Παλιότερα οι κάλπες πήγαιναν στις περιοχές όπου ήταν οι εργαζόμενοι. Σήμερα οι εργαζόμενοι βρίσκονται διαδικτυακά» ειπώθηκε χαρακτηριστικά από μέλος του ΠΑΜΕ.
Σε αυτές τις εκλογές, υπό αυτές τις συνθήκες, αποφασίσαμε να μην συμμετάσχουμε, ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς τη διαδικασία και καταγγελίας της πλήρους εφαρμογής ενός από τους χειρότερους νόμους που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια.
Οι εκλογές, βέβαια, έγιναν. Στη Θεσσαλονίκη κατέβαινε μια αυτόνομη ομάδα 3 ατόμων, και υποψήφιοι του ΠΑΜΕ, όλοι σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, όπως πέρασε από τη προαναφερθείσα συνέλευση. Αρχικά οι εκλογές ήταν να κρατήσουν 3 μέρες, με δυνατότητα διαδικτυακής ψήφου και τις 3 μέρες, ενώ δια ζώσης αποκλειστικά την πρώτη. Στον πρώτο κύκλο, η συμμετοχή του κόσμου ήταν κυρίως με φυσική παρουσία, με την αυτόνομη ομάδα να φαίνεται να ηγείται και να βγάζει τουλάχιστον 2 εκλεγμένους. Εντέλει οι εκλογές παρατάθηκαν, με τη Θεσσαλονίκη να έχει αποκλειστική δυνατότητα συμμετοχής στις διαδικτυακές. Εκεί το αποτέλεσμα ανατράπηκε, το ΠΑΜΕ έβγαλε 3 εκλεγμένους, με τον έναν να μην κατοικεί καν στη Θεσσαλονίκη εκείνο το διάστημα, και τους 2 από τους 3 εκλεγμένους να μην τους έχουν δει από τότε σε καμία διαδικασία τα ενεργά άτομα του τοπικού παραρτήματος.
Το αποτέλεσμα που βγήκε από αυτές τις τόσο «μαζικές σε συμμετοχή εκλογές» ήταν τοπικά παραρτήματα με σχεδόν πλήρη αδυναμία συγκέντρωσης σώματος ικανού να βγάλει γενική συνέλευση, το κάλεσμα αποκλειστικά πανελλαδικών (διαδικτυακών) συνελεύσεων, όπου είναι πολύ δύσκολο έως και αδύνατο να κάνεις σωστή τοποθέτηση (εκτός κι αν την γράψεις και σου την διαβάσει κάποιος από το γραφείο στην Αθήνα), ο ήχος είναι τόσο κακός που πάλι απαιτεί τρομερή προσπάθεια να καταλάβεις τι συμβαίνει στη συνέλευση, και η προτροπή είναι να φέρει ο καθένας εικόνα από τα πρότζεκτ του, αντί να μιλήσουμε πιο πολιτικά. Στα τοπικά παραρτήματα, υπήρχε ένα διάστημα προτροπή να καλούνται ανεπίσημα “meeting”, τα οποία είχαν αδυναμία να κινηθούν αποτελεσματικά κι οδήγησαν σε πλήρη απονέκρωση τους.
Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς τη διαφορετική στάση απέναντι στις διαδικτυακές εκλογές από την ίδια παράταξη. Πριν 1 χρόνο περίπου οι εκλογές αυτές παρουσιαζόντουσαν ως κάτι θετικό κι οι διατάξεις του ν. Χατζηδάκη εφαρμόστηκαν χωρίς παραπάνω συζήτηση, ενώ τώρα υποστηρίζεται ότι πάντα σηκώνεται κόντρα (εκτός κι αν δεν θέλουμε να ρισκάρουμε τη θέση μας στο ΕΚΘ) και οι εκλογές θα γίνουν έτσι μόνο για το τυπικό του πράγματος. Αναμένουμε την στιγμή που θα ακούσουμε ξανά το επιχείρημα ότι οι κάλπες πρέπει να ακολουθούν τους εργαζόμενους. Τότε ξέρουμε τι κατεύθυνση θα δοθεί πάλι. Θα δούμε σωματεία άτονα, δυσκίνητα, με τεράστια δυσκολία παρέμβασης στον κόσμο. Αυτός ήταν ο σκοπός του νομοσχεδίου, και απέναντι σε αυτό έχουμε να σηκώσουμε ανάστημα και να πάμε κόντρα για ανατροπή, όχι να τον αφήσουμε στα χαρτιά. Στο κάτω κάτω, οι νόμοι δεν ψηφίζονται για να δείχνει όμορφος και γεμάτος ο Νομικός Κώδικας, αλλά για να δίνουν όπλα στη φαρέτρα όσων θέλουν να μας καταδυναστεύουν.
ΑΠΕΧΟΥΜΕ
από τις ηλεκτρονικές κάλπες στις επερχόμενες εκλογές του ΣΜΤ-Μ Μακεδονίας
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ
ακόμα πιο αποφασιστικά στις καθημερινές μάχες και στη ζωή του σωματείου
Αναδημοσιεύουμε εδώ το mail που στείλαμε προς την Εφορευτική Επιτροπή του ΣΜΤΜ, σχετικά με την ηλεκτρονική ψηφοφορία που εφαρμόζει για πρώτη φορά στο Σωματείο μας μια διάταξη του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη. Αντίστοιχα θα δημοσιεύσουμε και την απάντηση της Εφορευτικής Επιτροπής.
Κατόπιν της απόφασης της πλειοψηφίας στην τελευταία Γ.Σ. να ανοίξουν και ηλεκτρονικές κάλπες στις επερχομενες εκλογές του σωματείου μας, θέλουμε να ρωτήσουμε τα παρακάτω:
Ποιο είναι το ηλεκτρονικό σύστημα/ιστοσελίδα/υπηρεσία που θα χρησιμοποιηθεί;
Ποια επακριβώς στοιχεία του σωματείου, υποψηφίων, άλλων μελών ή και του συνολικού μητρώου του σωματείου θα καταχωρηθούν σε αυτό το σύστημα;
Θα καταχωρηθούν τα πραγματικά ψηφοδέλτια σε αυτό το σύστημα;
Σε ποιους θα κοινοποιηθούν τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας; Στα μέλη του σωματείου; Στο Ε.Κ.Θ.; Αλλού;
Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών Θεσσαλονίκης
Τρίτη 4/11/2025
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της Ταξικής Πορείας σχετικά με τις απολύσεις στην Electrovam, μεταξύ των οποίων και μέλος της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας.
Η Ταξική Πορεία καταγγέλλει την εργοδοσία της ELECTROVAM για τις νέες εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων και δηλώνει την αλληλεγγύη της στον αγώνα για την άμεση επαναπρόσληψή τους. Τη Δευτέρα 20/10 η εταιρεία απέλυσε ακόμα 8 εργαζόμενους, με τη δικαιολογία των περικοπών λόγω της ‘’μείωσης της παραγωγής’’ για το ‘’καλό’’ της εταιρείας. Μεταξύ των απολυμένων και η συναδέλφισσα που συμμετείχε στις απεργίες για το 13ωρο.
Η εργοδοσία της ELECTROVAM έχει απολύσει 20 συναδέλφους μας το τελευταίο τρίμηνο. Την ίδια στιγμή που επικαλείται πτώση της παραγωγής, η εταιρεία ετοιμάζεται να φέρει εργάτες από τρίτες χώρες (νόμος Γεωργιάδη) για μεγαλύτερη εκμετάλλευση και φτηνά εργατικά χέρια, χωρίς κανένα δικαίωμα.
Στην πραγματικότητα, οι απολύσεις έγιναν με βάση την αντίδραση των εργαζομένων στις άθλιες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας και στον εξαναγκασμό να δουλεύουν υποχρεωτικά τα Σάββατα. Οι ξαφνικές απολύσεις είναι γνωστή μέθοδος τρομοκράτησης των παλιών εργαζομένων και υποταγής των νέων, για να μη σκεφτούν ότι μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να κερδίσουν.
Στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που ετοιμάζουν δε χωράνε το δικαιώματά μας. Θέλουν να καταργήσουν το δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται και να διεκδικούν συλλογικά τα ταξικά τους συμφέροντα για να φτιάξουν τον εργαζόμενο-σκλάβο. Μας θέλουν αναλώσιμα εργαλεία και μόνους μας απέναντι στην ‘’παντοδυναμία’’ του εργοδότη. Αυτή η πολιτική βαδίζει χέρι-χέρι με την τρομοκρατία και τη συνεχή απειλή της ανεργίας και της φτώχιας. ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Οι εργαζόμενοι δεν είμαστε κομμάτια της μηχανής τους, ούτε αναλώσιμα εργαλεία. Είμαστε άνθρωποι που δουλεύουμε για να ζήσουμε. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας στη ζωή και στη δουλειά είναι ζήτημα επιβίωσης. Δεν τρομοκρατούμαστε! Δε σκύβουμε το κεφάλι! Δε θα συνεχίσουμε να κινδυνεύουμε κάθε μέρα! Παλεύουμε για να παρθούν πίσω οι απολύσεις και να γυρίσουν οι συνάδελφοι μας στη δουλειά!
Καλούμε τα σωματεία να αποφασίσουν κινητοποιήσεις υποστήριξης στους απολυμένους.
• ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΠΙΣΩ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
• ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
• ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΣΕ 6ΗΜΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ-5ΝΘΗΜΕΡΟ ΚΑΙ 8ΩΡΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Αιφνιδιάζοντας όλο το Σωματείο, και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση στο ΔΣ, η ΕΣΑΚ Μισθωτών Τεχνικών πρότεινε και αποφάσισε με την πλειοψηφία που διαθέτει στο Σωματείο, τη διενέργεια εκλογών και με ηλεκτρονική κάλπη. Μια απόφαση κατάφορα αντικαταστατική, που εφαρμόζει για πρώτη φορά στο Σωματείο μας μια διάταξη του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη. Και όλα αυτά τα βαφτίζει «ελιγμό αντεπίθεσης», και μάλιστα για έναν νόμο που η ΕΣΑΚ επανειλημμένα είχε στους συναδέλφους ότι «με την πρωτοπόρα στάση του ΠΑΜΕ έχει μείνει στα χαρτιά»!
Δικαιολογία γι’ αυτή την απαράδεκτη στάση, που κατάφερε να περάσει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, είναι οι εκβιασμοί του εργοδοτικού συνδικαλισμού στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι συνάδελφοι της ΕΣΑΚ μας ανακοίνωσαν ότι μπροστά στον εκβιασμό της πλειοψηφίας του ΕΚΘ (ΠΑΣΚΕ), ότι θα εγκρίνει αντιπροσώπους μόνο από σωματεία που εφαρμόζουν το νόμο Χατζηδάκη και τις ηλεκτρονικές κάλπες, το ΣΜΤ-Μ πρέπει να πειθαρχήσει! Αυτή η πρακτική είναι επικίνδυνη για το Σωματείο, και ανοίγει την κερκόπορτα της εφαρμογής όλου του πλαισίου το νόμου Χατζηδάκη. Γιατί ποια θα είναι η στάση αυτής της ηγεσίας όταν αύριο-μεθαύριο ασκήσει ανάλογο εκβιασμό, αντί για το ΕΚΘ, το αστικό κράτος;
«Και γιατί τόση φασαρία για μια ηλεκτρονική κάλπη 15 λεπτών», ίσως αναρωτηθεί δίκαια ένας συνάδελφος. Γιατί η ηλεκτρονική κάλπη είναι μόνο το πρώτο μέτρο από μια σειρά διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη, που δένει χειροπόδαρα τα σωματεία και βγάζει τις διαδικασίες τους στην παρανομία. Ακολουθεί η υποχρεωτική ηλεκτρονική κάλπη για διεξαγωγή συνέλευσης, ακολουθεί η εγγραφή του σωματείου στο ηλεκτρονικό Μητρώο ΓΕΜΗΣΟΕ (Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων), προκειμένου να αναγνωριστεί ως «νόμιμο» και να έχει «δικαίωμα» να κηρύσσει απεργία και να υπογράφει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Αν αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν, το κράτος θα βάλει για καλά χέρι μέσα στα σωματεία, θα γνωρίζει ποιοι είναι στο ΔΣ, θα ελέγχει άμεσα τα οικονομικά του. Με την ηλεκτρονική ψηφοφορία, διάτρητη και άμεσα ελέγξιμη από την εργοδοσία και κάθε είδους κρατικό μηχανισμό, θα μπορεί να ασκεί εκβιασμούς στους εργαζόμενους και να υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο την πολιτική διαδικασία, στο σημείο ενός «κλικ». Θα μπορεί να ασκεί πλήρη έλεγχο στα σωματεία, με κύριο σκοπό να βγάζει τις πραγματικές συνελεύσεις και τις απεργίες παράνομες. Έτσι έβγαιναν παράνομες οι απεργίες στα τραίνα και τον ΟΣΕ πριν τα Τέμπη!
Αυτός ο νόμος είναι κομμάτι ενός συνολικού πλαισίου καταστολής, όπως οι νόμοι που περιορίζουν τις διαδηλώσεις, το νέο πειθαρχικό που φιμώνει τους δημοσίους υπαλλήλους, οι διαγραφές των φοιτητών για συνδικαλιστική δράση. Αυτός ο νόμος είναι τμήμα της κρατικής καταστολής και της εργοδοτικής τρομοκρατίας!
Σωματεία ανεξάρτητα από το κράτος και τους μηχανισμούς του!
Ως Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών επιλέγουμε να απέχουμε από τις φετινές εκλογές εφόσον διεξάγονται με αυτούς τους όρους. Καθημερινά μέσα στο σωματείο θέτουμε το ζήτημα της ανατροπής των αντεργατικών νόμων και του νόμου Χατζηδάκη. Παλεύουμε για σωματεία πάλης των εργαζομένων σε αντιπαράθεση με το σύστημα και ανεξάρτητα από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Δεν θα συμβάλουμε στη νομιμοποίηση των ηλεκτρονικών εκλογών στο σωματείο μας. Δεν θα είμαστε αυτοί που θα εφαρμόσουμε το νόμο Χατζηδάκη. Θεωρούμε ότι μόνο με τη στάση της ΑΠΟΧΗΣ μπορούμε να προβάλουμε αποφασιστικά αυτή την άποψη για να ενεργοποιήσουμε τους συναδέλφους. Στην κατεύθυνση ότι για να μην εφαρμοστούν, οι νόμοι πρέπει ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ, ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ. Και αυτή η κατεύθυνση απαιτεί θυσίες, έχει κόστος, είναι όμως η μόνη πραγματική. Και πρέπει να μάθουμε να δίνουμε τον αγώνα, ακόμα και όταν δεν υπάρχει το δίχτυ της «νομιμότητας» και της εξασφάλισης.
Θέλουμε σωματεία με ουσιαστική λειτουργία που προτάσσουν την συσπείρωση και την πάλη των εργαζομένων για δικαιώματα.
Απέχουμε από αυτές τις εκλογές, αλλά συμμετέχουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τις καθημερινές μάχες και στη ζωή του σωματείου. Για ένα σωματείο που θα προτάσσει τα πραγματικά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων. Για ένα σωματείο που θα διεκδικεί δικαιώματα. Για ένα σωματείο που θα παλεύει ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και για την ανατροπή τους. Για ένα σωματείο με ουσιαστική λειτουργία, εργαλείο στα χέρια των εργαζομένων!
Τέλος, σαν να μην έφτανε αυτό η διοίκηση του σωματείου αποφάσισε να εφαρμόσει την “μεταφερόμενη” κάλπη. Δηλαδή, η κάλπη να κάνει βόλτες για τη δήθεν διευκόλυνση των μελών να ψηφίσουν. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για το πόσο ευάλωτη είναι αυτή η διαδικασία, αλλά θα σταθούμε στην πολιτική ουσία. Η συμμετοχή της βάσης του κόσμου σε ένα σωματείο και τις διαδικασίες του δεν κρίνεται από το να του φέρεις την κάλπη μπροστά του αλλά από την πραγματική σχέση και κατανόηση της αξίας του σωματείου. Έτσι, το σωματείο και οι δυνάμεις οφείλουν να πείσουν τη βάση να έρθει στις διαδικασίες του σωματείου και να τις διεξάγουν με σοβαρό και πολιτικό τρόπο, με υλικά, με συζήτηση, με πάλη απόψεων και όχι με μια μεταφερόμενη κάλπη απογυμνωμένη από όλα τα προηγούμενα.
Αυτό το νομοσχέδιο δεν πρέπει να περάσει. Δημιουργεί μια καθημερινότητα ασφυκτική, μια καθημερινότητα όπου είμαστε συνεχώς διαθέσιμοι όποτε μας χρειάζεται ο εργοδότης, που πάμε στη δουλειά το πρωί και δεν ξέρουμε πότε θα φύγουμε, με το ωράριο να αλλάζει ανά ημέρα. Με παραθυράκια για ατέλειωτες απλήρωτες υπερωρίες, και σκοπό να ξεχάσουμε πως θα πρεπε οι λογαριασμοί να “βγαίνουν” με 8ωρη εργασία. Είναι ένα ακόμη ένα βήμα στην επιδείνωση της εργατικής μας καθημερινότητας κι είναι αναγκαίο να αντιδράσουμε.
Να το συζητήσουμε με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στους χώρους δουλειάς μας, να το συζητήσουμε στα σωματεία μας στις συνελεύσεις που πρέπει να καλεστουν, να αγωνιστούμε στο δρόμο σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις κι απεργιακά καλέσματα που πρέπει να γίνουν. Μόνο η δικιά μας αντίσταση μπορεί να μπλοκάρει την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες κι αυτόκλητους σωτήρες.Αναδημοσιεύουμε το κείμενο του Στέφανου Ματσούκα* και της Μυρτώ Περράκη** που δημοσιεύτηκε στην ΕφΣυν σχετικά με την πρόσφατη κοινή επιχείρηση εργοδοσίας - αστυνομίας - εισαγγελίας στην ανατολική Θεσσαλονίκη ενάντια στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας σε κατάστημα της αλυσίδας "YES! STORES".
Η σύλληψη μιας ολόκληρης συγκέντρωσης είναι απόπειρα απαγόρευσης της συγκέντρωσης!
Η πρόσφατη κοινή επιχείρηση εργοδοσίας - αστυνομίας - εισαγγελίας στην ανατολική Θεσσαλονίκη ενάντια στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας σε κατάστημα της αλυσίδας «YES! STORES» ανοίγει ένα νέο, επικίνδυνο κεφάλαιο στο πεδίο της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας ενάντια στο εργατικό κίνημα.
Η κινητοποίηση αυτή, πέρα από ήδη γνωστά ζητήματα του χώρου του επισιτισμού, ανέδειξε και τις -αναβαθμισμένες πλέον- μεθόδους καταστολής που έχει στα χέρια της η εκάστοτε εργοδοσία. Συγκεκριμένα, από την πρώτη στιγμή που εργαζόμενος του καταστήματος διεκδίκησε να εφαρμοστεί η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον Επισιτισμό και να πληρωθούν τα νόμιμα δεδουλευμένα, η εργοδοσία δεν σταμάτησε τις μεθοδεύσεις προκειμένου να βγει αυτή η διεκδίκηση στην παρανομία.
Ενώ αρχικά και προφορικά ο εργοδότης συμφώνησε στα νόμιμα, όταν έγινε η συνάντηση προχώρησε σε μήνυση «για εκβιασμό» προς τον εργαζόμενο, αλλά και σε αλληλέγγυο συνάδελφο, μέλος του σωματείου Επισιτισμού. Είναι τουλάχιστον προκλητικό να προσάπτουν τέτοιες κατηγορίες οι πραγματικοί εκβιαστές στον χώρο του επισιτισμού, δηλαδή η εργοδοσία, η οποία, με τον εκβιασμό της ανεργίας και των απολύσεων, έχει το προσωπικό της να δουλεύει μαύρα, με απλήρωτες υπερωρίες ή χωρίς ΣΣΕ. Η εργοδοσία ξεγυμνώθηκε στο δικαστήριο, όπου αποκαλύφθηκε ότι οι εργαζόμενοι στο κατάστημα είναι δηλωμένοι ως… πωλητές(!) ενώ στην πραγματικότητα φτιάχνουν καφέδες…
Αντί όμως να πτοηθεί ο εργοδότης που η μήνυσή του κατέπεσε, αμέσως μετά κλιμάκωσε την αυθαιρεσία του απολύοντας άμεσα τον εργαζόμενο που έκανε την καταγγελία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν πραγματοποιήθηκε νέα συγκέντρωση από την Επιτροπή Αλληλεγγύης, προχώρησε σε μήνυση για «συκοφαντική δυσφήμιση» καλώντας την αστυνομία να συλλάβει τους συγκεντρωμένους. Μια πρακτική που συναντάται συχνά πλέον σε εργατικές διεκδικήσεις και αρκετές φορές και στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ομως η διαφορά στο συγκεκριμένο συμβάν βρίσκεται στον τρόπο υλοποίησης της δίωξης από τη μεριά των Αρχών.
Η αστυνομία Θεσσαλονίκης, δρώντας ως εκτελεστικό όργανο της εργοδοσίας, έστησε ολόκληρη επιχείρηση με διμοιρίες ΜΑΤ, κλούβες, ασφαλίτες, περικύκλωσε τη συγκέντρωση και συνέλαβε όλους τους συγκεντρωμένους! Είκοσι οκτώ διαδηλωτές οδηγήθηκαν στο τμήμα, όπου η εισαγγελέας ζήτησε την κράτησή τους με τη διαδικασία του αυτόφωρου. Την επόμενη μέρα οδηγήθηκαν με χειροπέδες στο δικαστήριο, όπου η πρόεδρος διέταξε προανακριτική διαδικασία με ανοιχτό το ενδεχόμενο ορισμού δικασίμου.
Ανεξάρτητα από την εξέλιξη της συγκεκριμένης υπόθεσης, που είναι αντικείμενο πάλης για το εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης, εγείρεται το εξής σοβαρό ερώτημα: δεδομένου ότι η πλειονότητα των εργατικών κινητοποιήσεων έχει τη μορφή της συγκέντρωσης έξω από τον χώρο δουλειάς (με ή χωρίς στάση εργασίας ή απεργία), νομιμοποιείται η αστυνομία ύστερα από μια απλή μήνυση να συλλαμβάνει τη συγκέντρωση και να τη σέρνει στο τμήμα και τα δικαστήρια; Και τι άλλο συνιστά αυτή η πρακτική παρά μια απόπειρα να βγουν στην παρανομία και να απαγορευτούν όλες οι συγκεντρώσεις;
Μάλιστα, πέρα από τη νομική σαθρότητα της κατηγορίας για «συκοφαντία» ή «εκβιασμό», προκύπτει και η εξής διαπίστωση: κάθε εργατική κινητοποίηση αποτελεί de facto μια διαφωνία με την εργοδοσία, αλλιώς πολύ απλά δεν θα υπήρχε. Από πότε μια διαφωνία και μια διεκδίκηση ανάμεσα σε τάξεις με αντιτιθέμενα συμφέροντα μπορεί να βαφτίζεται «δυσφήμιση»; Λίγο ώς πολύ για ακόμα μία φορά αξιώνεται η… κατάργηση της ταξικής πάλης!
Φυσικά το γεγονός ότι η οικογένεια του εργοδότη έχει σχέσεις με την πολιτική γραμματεία της Ν.Δ. και με τον πρωθυπουργό προσωπικά εξηγεί την «άνεση» με την οποία υλοποιούνται οι εντολές του, πλην όμως αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί πίσω από το θράσος του συγκεκριμένου εργοδότη δεν βρίσκονται μόνο οι «υψηλές γνωριμίες», αλλά και ένα ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο.
Το περιστατικό αυτό αποτελεί ευθεία συνέχεια και εφαρμογή του πλαισίου που έχουν ορίσει οι νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη και Χρυσοχοΐδη, ο οποίοι έχουν δώσει τα νομικά εργαλεία για την ποινικοποίηση όλων των μορφών πάλης που έχει το εργατικό κίνημα: εκλογές, συνέλευση, απεργία, αφισοκόλληση, συγκέντρωση, απεργιακή περιφρούρηση, συνθήματα. Στην πράξη η κυβέρνηση θέλει να βγάλει στην παρανομία το εργατικό κίνημα βαφτίζοντάς το άλλοτε «ψυχολογική βία», άλλοτε «εκβιασμό» και άλλοτε «συκοφαντία».
Αυτή η επιδίωξη προστίθεται στο συνολικό κατασταλτικό πλαίσιο που έχει στηθεί: δυνητική αργία στη Χρύσα Χοτζόγλου και 2.500 πειθαρχικά στους εκπαιδευτικούς, άρση μονιμότητας στο Δημόσιο, διαγραφές φοιτητών, πρόστιμα για ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση, απαγορεύσεις συναθροίσεων. Πρόκειται για μια επιχείρηση φίμωσης του λαϊκού κινήματος συνολικά με συνευθύνη όλων των κυβερνήσεων, συνολικά του αστικού κρατικού μηχανισμού και του συνόλου των υποταγμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Η δίωξη στους «28 των YES» αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση του δικαιώματος στη συνδικαλιστική δράση, επιχείρηση απαγόρευσης των συγκεντρώσεων -και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από το εργατικό κίνημα της χώρας. Απαιτείται άμεσα η ενεργοποίηση και η επαγρύπνηση όλων των πραγματικά ταξικών δυνάμεων που αντιλαμβάνονται αυτή τη συνθήκη και θέλουν να αναμετρηθούν με αυτή.
*Μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας (ΣΜΤ-Μ), συλληφθείς και διωκόμενος
**Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
Νέο επεισόδιο εκτυλίχθηκε στην υπόθεση εργοδοτικής τρομοκρατίας κι αυθαιρεσίας που έχει εξαπολύσει η εργοδοσία του καταστήματος “YES” (κατάστημα Δελφών 4) ενάντια σε εργαζόμενο που διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του και σε συνδικαλιστή του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού. Αρχικά, η εργοδοσία κατήγγειλε τον εργαζόμενο και τον συνδικαλιστή για “εκβιασμό”(!). (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ). «Εκβιασμός» για τον εργοδότη, είναι ότι οι εργαζόμενοι ζητούν αυτά τα δικαιώματα που τους έχουν απομείνει σύμφωνα με το νόμο! Το δικαστήριο αθώωσε τους δυο αγωνιστές από την κατηγορία της εκβίασης, όχι όμως από αυτό της απείθιας, κάτω από την πίεση και της παράστασης διαμαρτυρίας που είχε καλεστεί έξω από τα δικαστήρια, την Πέμπτη 26 Ιουνίου.
Στη νέα παράσταση διαμαρτυρίας που καλέστηκε την περασμένη Παρασκευή 5 Ιουλίου, ο εργοδότης έκανε νέα καταγγελία, αυτή τη φορά για “συκοφαντική δυσφήμιση”. Η αστυνομία Θεσσαλονίκης δρώντας ως εκτελεστικό όργανο της εργοδοσίας, περικύκλωσε τη συγκέντρωση μπροστά σου κατάστημα YES, έκλεισε τους συγκεντρωμένους σε κλούβα, και τους μετέφερε στη ΓΑΔΘ, μεταξύ των οποίων και 2 μέλη της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας. Σε μια πρωτοφανή κίνηση, κι οι 28 προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις, ενώ προστέθηκε κι η κατηγορία της απείθειας σε όσους αρνήθηκαν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα. Πλήθος αγωνιστών και εργαζόμενων συγκεντρώθηκαν έξω από τη ΓΑΔΘ, φωνάζοντας συνθήματα και απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων αγωνιστών.
Για 2 ώρες, τόσο μέσα από τη δικαστική αίθουσα, όπου οι συλληφθέντες κρατούνταν με χειροπέδες στα χέρια σαν εγκληματίες, όσο και έξω από αυτή, τα συνθήματα δόνησαν την ατμόσφαιρα. Οι συλληφθέντες βγήκαν νικητές μέσα από το κτήριο, καταχειροκροτούμενοι και φωνάζοντας συνθήματα. Η πρόεδρος αποφάσισε την προανακριτική διαδικασία, με το νομικό σκεπτικό «να φανεί αν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης», αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για το αν θα οριστεί δικάσιμος. Φυσικά, οι εξελίξεις στο νομικό πεδίο θα καθοριστούν από την συνέχιση των κινητοποιήσεων.
Η υπόθεση αυτή είναι πολύ σοβαρή, αφού είναι η πρώτη φορά που κατηγορείται για εκβιασμό εργαζόμενος που διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του. Επιπλέον, πέρα από τις «υψηλές γνωριμίες» που έχει στο χώρο της ΝΔ ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου “YES”, οι καταγγελίες αυτές πατάνε στο έδαφος που έχουν στρώσει οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, που έχουν βγάλει όλα τα μέσα πάλης του εργατικού κινήματος στην παρανομία. Με βάση κυρίως τους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, οι απεργίες βγαίνουν παράνομες, και η απεργιακή περιφρούρηση βαφτίζεται «ψυχολογική βία». Με βάση αυτούς και προηγούμενους νόμους, απολύονται αγωνιστές εργαζόμενοι και εκλεγμένοι εκπρόσωποι σωματείων. Με βάση αυτούς τους νόμους καταστέλλονται άγρια απεργίες, όπως αυτή της «Μαλαματίνα» στη Θεσσαλονίκη. Με βάση αυτούς τους νόμους αποθρασύνονται οι εργοδότες γιατί βλέπουν ότι έχουν την πλήρη στήριξη του κράτους. Και γι’ αυτό το λόγο οι νόμοι αυτοί πρέπει να ανατραπούν από το εργατικό κίνημα.
Για όλα τα παραπάνω, είναι πολύ σημαντικό να μαζικοποιηθει η νέα συγκέντρωση καταγγελίας της εργοδοσίας των “YES”, που έχει καλεστεί γι’ αυτή την Πέμπτη 10 Ιουλίου στις 19:00 στην ΕΤ3, όπου και θα ακολουθήσει και πορεία προς το κατάστημα στη Δελφών.
Οι εργατικοί αγώνες δεν είναι ούτε “συκοφαντία”, ούτε “εκβιασμός”. Είναι πάλη για το μισθό, το ωράριο, τις συνθήκες δουλειάς και ζωής του εργαζόμενου, είναι η μόνη ελπίδα μέσα στο γενικευμένο κοινωνικό και εργασιακό Μεσαίωνα που έχουν προωθήσει. Και γι’ αυτό το λόγο χτυπούν με λύσσα τα σωματεία και την απεργία, σπέρνουν την τρομοκρατία, για να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από το να σηκώσουν κεφάλι. Αυτή η βιομηχανία διώξεων είναι υπόθεση όλων των σωματείων και των δημοκρατικών ανθρώπων της πόλης. Γιατί αφορά καθοριστικά τα δημοκρατικά δικαιώματα, τους όρους μέσα στους οποίους εκδηλώνονται οι αγώνες των εργαζομένων.
Νέα πολιτική άρχισε να εφαρμόζει η Microsoft, μπλοκάροντας τα email των υπαλλήλων της που περιέχουν τις λέξεις «Παλαιστίνη», «Γάζα» ή «γενοκτονία» στους εσωτερικούς διακομιστές της. Το αυτοματοποιημένο φίλτρο που εμποδίζει την αποστολή τέτοιων email εντοπίστηκε πρώτη φορά την Τετάρτη 21/05, μετά από παρεμβάσεις της ομάδας υπαλλήλων της Microsoft υπέρ της Παλαιστίνης «No Azure for Apartheid» (Azure είναι η πλατφόρμα υπολογιστικού νέφους (cloud) της Microsoft, ένα από τα προϊόντα της για τα οποία έχει συνάψει συμφωνία με το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας).
Την ώρα που κλιμακώνεται η επιχειρούμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ, που εμποδίζει ακόμη και το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπιστικής βοήθειας να φτάσει στους αποκλεισμένους Παλαιστίνιους κι ενώ, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, 14000 παιδια κινδυνεύουν να πεθάνουν από λιμοκτονία, η Microsoft απαγορεύει ακόμη και τη χρήση “κακών” λέξεων όπως Παλαιστίνη, Γάζα ή γενοκτονία. Το ότι κάτι τέτοιο άρχισε να εφαρμόζεται μετά τις κινητοποιήσεις υπαλλήλων της δεν είναι φυσικά τυχαίο, δείχνοντας τη σιγή νεκροταφείου που θέλει να επιβάλει η εταιρεία.
Κάτι τέτοιο δεν είναι περίεργο από τη μεριά της Microsoft που αφενός θέλει να κάνει ανενόχλητη τις δουλειές της με το Ισραήλ κι αφετέρου, σαν αμερικάνικη εταιρεία, ευθυγραμμίζεται με την πολιτική των ΗΠΑ και τη στήριξη που παρέχει στο κράτος-δολοφόνο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι την προηγούμενη Δευτέρα ένας υπάλληλος που διέκοψε την κεντρική ομιλία του CEO της Microsoft στο συνέδριο Build απολύθηκε.
Οι υπάλληλοι της Microsoft πρέπει να συνεχίσουν τις παρεμβάσεις τους ενάντια στη συνεργασία της εταιρείας με το κράτος και το στρατό του Ισραήλ και να απαιτήσουν την επαναπρόσληψη του συναδέλφου τους. Να πυκνώσουν πρέπει διεθνώς κι οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον ηρωικό παλαιστινιακό λαό, να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις μας να σταματήσουν τη στήριξή τους στο κράτος-δολοφόνο, να απαιτήσουμε να σταματήσει η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
