Απεργιακή συγκέντρωση: Καμάρα 10:30
H απεργία στις 20 Νοέμβρη έρχεται σε μια περίοδο που η επιθετικότητα της κυβέρνησης και του συστήματος συνεχίζεται αμείωτη, ενώ βιώνουμε μια διαρκή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Χτυπάνε το δικαίωμά μας στη δουλειά, χειροτερεύουν τις συνθήκες εργασίας μας, ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση, με αποκορύφωμα τη μεθόδευση για τις πρώτες απολύσεις εκπαιδευτικών μετά τη Χούντα για συνδικαλιστική δράση στο Δημόσιο Σχολείο! Σκοπός τους είναι να επιβάλλουν σιγή νεκροταφείου στους χώρους εργασίας αλλά και ευρύτερα, να τσακίσουν κάθε αντίσταση και διεκδίκηση, για να φέρουν απρόσκοπτα ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα κι εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους.
Οι μισθοί πείνας, τα ατελείωτα ωράρια κι η τεράστια ακρίβεια έχουν οδηγήσει το πραγματικό μέσο ωρομίσθιο, δηλαδή το τι μπορεί ν’ αγοράσει ένας εργαζόμενους στην Ελλάδα με μια ώρα δουλειάς, στην τελευταία θέση της ΕΕ ήδη απ’ το 2018. Ο κατώτατος μισθός παραμένει στα χέρια της κυβέρνησης, που υπόσχεται αύξηση-ψίχουλα σε 8 μήνες και «νέο» καθεστώς το 2028, με «αυτόματη» αναπροσαρμογή του σύμφωνα με την εξέλιξη των τιμών, των μισθών και -κυρίως- της παραγωγικότητας. Δηλαδή μόνιμη προσαρμογή στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και τους στόχους της ΕΕ. Θέλουν μάλιστα να παρουσιάζουν σαν «αντικειμενική» την ταξική τους πολιτική!
Οι συλλογικές συμβάσεις παραμένουν υπό διάλυση, και η σχετική κοινοτική οδηγία της ΕΕ σίγουρα δεν φτιάχτηκε με γνώμονα τις ανάγκες των εργαζομένων. Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι συλλογικές συμβάσεις κομμένες και ραμμένες στις επιδιώξεις της εργοδοσίας, αλλά τέτοιες που να διασφαλίζουν πραγματικές αυξήσεις και διεύρυνση των δικαιωμάτων.
Όσον αφορά τη μείωση των εισφορών, ελαφραίνει την εργοδοσία κι ετοιμάζει το έδαφος για νέα έφοδο στην κοινωνική ασφάλιση. Η περίθαλψη γίνεται χειρότερη κι ακριβότερη, η σύνταξη δεν φτάνει ούτε για επιβίωση σπρώχνοντας τους συνταξιούχους πίσω στη δουλειά, τα όρια ηλικίας αυξάνονται έμμεσα και άμεσα. Το καινούριο πετσόκομμα στο επίδομα ανεργίας έρχεται να συμπιέσει προς τα κάτω τους μισθούς και να χτυπήσει συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα.
Όσες ώρες και σε όσους εργοδότες κι αν δουλεύει κανείς, βρίσκεται μόνιμα σε αδιέξοδο. Το 13ωρο και το 6ήμερο ήρθαν και η χρήση τους εξαπλώνεται από τους εργοδότες, ο μισθός συνεχίζει να μην είναι αρκετός, ενώ η αύξηση στα εργοδοτικά “ατυχήματα” είναι αδιάκοπο τεκμήριο ότι μας αντιμετωπίζουν σαν αναλώσιμους, στη διάθεση της εργοδοσίας, όποτε, όπως και για όσο θέλει.
Την ίδια στιγμή ο πόλεμος στην Ουκρανία, η γενοκτονία στη Γάζα και το μακέλεμα του Λιβάνου συνεχίζονται, και η κυβέρνηση παραχωρεί γη και νερό στους φονιάδες των λαών και προσπαθεί να μας πείσει για την «σωστή πλευρά της ιστορίας». Οι εργαζόμενοι και η νεολαία όμως δεν θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών, δε θα συμμετέχουμε στο έγκλημα!
Να κάνουμε την απεργία στις 20/11 εφαλτήριο αγώνων για τη ζωή και τη δουλειά μας!
Η εργασιακή πραγματικότητα που μας επιβάλλουν δεν χωρά συμβολικές κινήσεις, ανάθεση σε σωτήρες και προσχηματικές κινητοποιήσεις. Δεν έχουμε κάτι να περιμένουμε από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που προκηρύσσουν την απεργία για να βγουν απ’ την υποχρέωση ή το ΠΑΜΕ που συνεχίζει να αναχωρεί από κάθε μάχη και να βαφτίζει νίκες τις ήττες και την αδράνεια μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου.Είναι αναγκαιότητα να αναπτυχθούν πραγματικοί, μαζικοί αγώνες!
Μόνο οργανώνοντας τις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να βγούμε απ’ το αδιέξοδο. Να ζωντανέψουμε τα σωματεία και τις διαδικασίες τους, όπου υπάρχουν. Να φτιάξουμε τους όρους συλλογικής οργάνωσης και δράσης, όπου δεν υπάρχουν. Να βγούμε μαζικά στον δρόμο και να δώσουμε στην απεργία το περιεχόμενο της πραγματικής αντίστασης στην επίθεση που δεχόμαστε και της διεκδίκησης δουλειάς και ζωής με δικαιώματα.
● Συλλογικές Συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, που να καλύπτουν το κόστος ζωής
● Κάτω τα χέρια απ’ το επίδομα ανεργίας και τα ασφαλιστικά δικαιώματα!
● Ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ουσιαστική ασφάλεια
● Ελεύθερος συνδικαλισμός, ανεξάρτητος απ’ το κράτος και την εργοδοσία
● Δωρεάν περίθαλψη για όλους, χωρίς προϋποθέσεις
● Να παρθούν πίσω όλες οι διώξεις αγωνιστών-συνδικαλιστών!
● Ανατροπή των αντεργατικών νόμων Χατζηδάκη – Γεωργιάδη