Από πότε η πάλη των τάξεων συνιστά «συκοφαντική δυσφήμηση»;

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο του Στέφανου Ματσούκα* και της Μυρτώ Περράκη** που δημοσιεύτηκε στην ΕφΣυν σχετικά με την πρόσφατη κοινή επιχείρηση εργοδοσίας - αστυνομίας - εισαγγελίας στην ανατολική Θεσσαλονίκη ενάντια στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας σε κατάστημα της αλυσίδας "YES! STORES". 

 Η σύλληψη μιας ολόκληρης συγκέντρωσης είναι απόπειρα απαγόρευσης της συγκέντρωσης!

Η πρόσφατη κοινή επιχείρηση εργοδοσίας - αστυνομίας - εισαγγελίας στην ανατολική Θεσσαλονίκη ενάντια στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας σε κατάστημα της αλυσίδας «YES! STORES» ανοίγει ένα νέο, επικίνδυνο κεφάλαιο στο πεδίο της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας ενάντια στο εργατικό κίνημα.

Η κινητοποίηση αυτή, πέρα από ήδη γνωστά ζητήματα του χώρου του επισιτισμού, ανέδειξε και τις -αναβαθμισμένες πλέον- μεθόδους καταστολής που έχει στα χέρια της η εκάστοτε εργοδοσία. Συγκεκριμένα, από την πρώτη στιγμή που εργαζόμενος του καταστήματος διεκδίκησε να εφαρμοστεί η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον Επισιτισμό και να πληρωθούν τα νόμιμα δεδουλευμένα, η εργοδοσία δεν σταμάτησε τις μεθοδεύσεις προκειμένου να βγει αυτή η διεκδίκηση στην παρανομία.

Ενώ αρχικά και προφορικά ο εργοδότης συμφώνησε στα νόμιμα, όταν έγινε η συνάντηση προχώρησε σε μήνυση «για εκβιασμό» προς τον εργαζόμενο, αλλά και σε αλληλέγγυο συνάδελφο, μέλος του σωματείου Επισιτισμού. Είναι τουλάχιστον προκλητικό να προσάπτουν τέτοιες κατηγορίες οι πραγματικοί εκβιαστές στον χώρο του επισιτισμού, δηλαδή η εργοδοσία, η οποία, με τον εκβιασμό της ανεργίας και των απολύσεων, έχει το προσωπικό της να δουλεύει μαύρα, με απλήρωτες υπερωρίες ή χωρίς ΣΣΕ. Η εργοδοσία ξεγυμνώθηκε στο δικαστήριο, όπου αποκαλύφθηκε ότι οι εργαζόμενοι στο κατάστημα είναι δηλωμένοι ως… πωλητές(!) ενώ στην πραγματικότητα φτιάχνουν καφέδες…

Αντί όμως να πτοηθεί ο εργοδότης που η μήνυσή του κατέπεσε, αμέσως μετά κλιμάκωσε την αυθαιρεσία του απολύοντας άμεσα τον εργαζόμενο που έκανε την καταγγελία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν πραγματοποιήθηκε νέα συγκέντρωση από την Επιτροπή Αλληλεγγύης, προχώρησε σε μήνυση για «συκοφαντική δυσφήμιση» καλώντας την αστυνομία να συλλάβει τους συγκεντρωμένους. Μια πρακτική που συναντάται συχνά πλέον σε εργατικές διεκδικήσεις και αρκετές φορές και στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ομως η διαφορά στο συγκεκριμένο συμβάν βρίσκεται στον τρόπο υλοποίησης της δίωξης από τη μεριά των Αρχών.

Η αστυνομία Θεσσαλονίκης, δρώντας ως εκτελεστικό όργανο της εργοδοσίας, έστησε ολόκληρη επιχείρηση με διμοιρίες ΜΑΤ, κλούβες, ασφαλίτες, περικύκλωσε τη συγκέντρωση και συνέλαβε όλους τους συγκεντρωμένους! Είκοσι οκτώ διαδηλωτές οδηγήθηκαν στο τμήμα, όπου η εισαγγελέας ζήτησε την κράτησή τους με τη διαδικασία του αυτόφωρου. Την επόμενη μέρα οδηγήθηκαν με χειροπέδες στο δικαστήριο, όπου η πρόεδρος διέταξε προανακριτική διαδικασία με ανοιχτό το ενδεχόμενο ορισμού δικασίμου.

Ανεξάρτητα από την εξέλιξη της συγκεκριμένης υπόθεσης, που είναι αντικείμενο πάλης για το εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης, εγείρεται το εξής σοβαρό ερώτημα: δεδομένου ότι η πλειονότητα των εργατικών κινητοποιήσεων έχει τη μορφή της συγκέντρωσης έξω από τον χώρο δουλειάς (με ή χωρίς στάση εργασίας ή απεργία), νομιμοποιείται η αστυνομία ύστερα από μια απλή μήνυση να συλλαμβάνει τη συγκέντρωση και να τη σέρνει στο τμήμα και τα δικαστήρια; Και τι άλλο συνιστά αυτή η πρακτική παρά μια απόπειρα να βγουν στην παρανομία και να απαγορευτούν όλες οι συγκεντρώσεις;

Μάλιστα, πέρα από τη νομική σαθρότητα της κατηγορίας για «συκοφαντία» ή «εκβιασμό», προκύπτει και η εξής διαπίστωση: κάθε εργατική κινητοποίηση αποτελεί de facto μια διαφωνία με την εργοδοσία, αλλιώς πολύ απλά δεν θα υπήρχε. Από πότε μια διαφωνία και μια διεκδίκηση ανάμεσα σε τάξεις με αντιτιθέμενα συμφέροντα μπορεί να βαφτίζεται «δυσφήμιση»; Λίγο ώς πολύ για ακόμα μία φορά αξιώνεται η… κατάργηση της ταξικής πάλης!

Φυσικά το γεγονός ότι η οικογένεια του εργοδότη έχει σχέσεις με την πολιτική γραμματεία της Ν.Δ. και με τον πρωθυπουργό προσωπικά εξηγεί την «άνεση» με την οποία υλοποιούνται οι εντολές του, πλην όμως αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί πίσω από το θράσος του συγκεκριμένου εργοδότη δεν βρίσκονται μόνο οι «υψηλές γνωριμίες», αλλά και ένα ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο.

Το περιστατικό αυτό αποτελεί ευθεία συνέχεια και εφαρμογή του πλαισίου που έχουν ορίσει οι νόμοι Χατζηδάκη, Γεωργιάδη και Χρυσοχοΐδη, ο οποίοι έχουν δώσει τα νομικά εργαλεία για την ποινικοποίηση όλων των μορφών πάλης που έχει το εργατικό κίνημα: εκλογές, συνέλευση, απεργία, αφισοκόλληση, συγκέντρωση, απεργιακή περιφρούρηση, συνθήματα. Στην πράξη η κυβέρνηση θέλει να βγάλει στην παρανομία το εργατικό κίνημα βαφτίζοντάς το άλλοτε «ψυχολογική βία», άλλοτε «εκβιασμό» και άλλοτε «συκοφαντία».

Αυτή η επιδίωξη προστίθεται στο συνολικό κατασταλτικό πλαίσιο που έχει στηθεί: δυνητική αργία στη Χρύσα Χοτζόγλου και 2.500 πειθαρχικά στους εκπαιδευτικούς, άρση μονιμότητας στο Δημόσιο, διαγραφές φοιτητών, πρόστιμα για ανάρτηση πανό και αφισοκόλληση, απαγορεύσεις συναθροίσεων. Πρόκειται για μια επιχείρηση φίμωσης του λαϊκού κινήματος συνολικά με συνευθύνη όλων των κυβερνήσεων, συνολικά του αστικού κρατικού μηχανισμού και του συνόλου των υποταγμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Η δίωξη στους «28 των YES» αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση του δικαιώματος στη συνδικαλιστική δράση, επιχείρηση απαγόρευσης των συγκεντρώσεων -και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από το εργατικό κίνημα της χώρας. Απαιτείται άμεσα η ενεργοποίηση και η επαγρύπνηση όλων των πραγματικά ταξικών δυνάμεων που αντιλαμβάνονται αυτή τη συνθήκη και θέλουν να αναμετρηθούν με αυτή.

*Μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας (ΣΜΤ-Μ), συλληφθείς και διωκόμενος
**Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)

 

Σύντομο χρονικό για την εργοδοτική τρομοκρατία στα καταστήματα "YES" και κάλεσμα στη συγκέντρωση της Πέμπτης 10 Ιουλίου στις 19:00 στην ΕΤ3

Νέο επεισόδιο εκτυλίχθηκε στην υπόθεση εργοδοτικής τρομοκρατίας κι αυθαιρεσίας που έχει εξαπολύσει η εργοδοσία του καταστήματος “YES” (κατάστημα Δελφών 4) ενάντια σε εργαζόμενο που διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του και σε συνδικαλιστή του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού. Αρχικά, η εργοδοσία κατήγγειλε τον εργαζόμενο και τον συνδικαλιστή για “εκβιασμό”(!). (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ). «Εκβιασμός» για τον εργοδότη, είναι ότι οι εργαζόμενοι ζητούν αυτά τα δικαιώματα που τους έχουν απομείνει σύμφωνα με το νόμο! Το δικαστήριο αθώωσε τους δυο αγωνιστές από την κατηγορία της εκβίασης, όχι όμως από αυτό της απείθιας, κάτω από την πίεση και της παράστασης διαμαρτυρίας που είχε καλεστεί έξω από τα δικαστήρια, την Πέμπτη 26 Ιουνίου.

Στη νέα παράσταση διαμαρτυρίας που καλέστηκε την περασμένη Παρασκευή 5 Ιουλίου, ο εργοδότης έκανε νέα καταγγελία, αυτή τη φορά για “συκοφαντική δυσφήμιση”. Η αστυνομία Θεσσαλονίκης δρώντας ως εκτελεστικό όργανο της εργοδοσίας, περικύκλωσε τη συγκέντρωση μπροστά σου κατάστημα YES, έκλεισε τους συγκεντρωμένους σε κλούβα, και τους μετέφερε στη ΓΑΔΘ, μεταξύ των οποίων και 2 μέλη της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας. Σε μια πρωτοφανή κίνηση, κι οι 28 προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις, ενώ προστέθηκε κι η κατηγορία της απείθειας σε όσους αρνήθηκαν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα. Πλήθος αγωνιστών και εργαζόμενων συγκεντρώθηκαν έξω από τη ΓΑΔΘ, φωνάζοντας συνθήματα και απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων αγωνιστών. 

 

Την επόμενη μέρα, Σάββατο 6 Ιουλίου, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, όπου καλέστηκε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας. Από νωρίς, συγκεντρώθηκαν στο χώρο αλληλέγγυοι, μέλη και εκπρόσωποι σωματείων και συλλογικοτήτων, συγγενείς, και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα και να βγάζουν ανακοινώσεις. Με πανό προσήλθαν η “Επιτροπή Αλληλεγγύης των Εργαζομένων στα YES! STORES” και η ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ. Ανακοίνωση καταγγελίας έβγαλε το ΣΜΤ-Μακεδονίας, καταγγέλλοντας τη σύλληψη μέλους του ΔΣ του Σωματείου. 

 

Για 2 ώρες, τόσο μέσα από τη δικαστική αίθουσα, όπου οι συλληφθέντες κρατούνταν με χειροπέδες στα χέρια σαν εγκληματίες, όσο και έξω από αυτή, τα συνθήματα δόνησαν την ατμόσφαιρα. Οι συλληφθέντες βγήκαν νικητές μέσα από το κτήριο, καταχειροκροτούμενοι και φωνάζοντας συνθήματα. Η πρόεδρος αποφάσισε την προανακριτική διαδικασία, με το νομικό σκεπτικό «να φανεί αν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης», αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για το αν θα οριστεί δικάσιμος. Φυσικά, οι εξελίξεις στο νομικό πεδίο θα καθοριστούν από την συνέχιση των κινητοποιήσεων.

 

 

 

 

Η υπόθεση αυτή είναι πολύ σοβαρή, αφού είναι η πρώτη φορά που κατηγορείται για εκβιασμό εργαζόμενος που διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του. Επιπλέον, πέρα από τις «υψηλές γνωριμίες» που έχει στο χώρο της ΝΔ ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου “YES”, οι καταγγελίες αυτές πατάνε στο έδαφος που έχουν στρώσει οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις, που έχουν βγάλει όλα τα μέσα πάλης του εργατικού κινήματος στην παρανομία. Με βάση κυρίως τους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, οι απεργίες βγαίνουν παράνομες, και η απεργιακή περιφρούρηση βαφτίζεται «ψυχολογική βία». Με βάση αυτούς και προηγούμενους νόμους, απολύονται αγωνιστές εργαζόμενοι και εκλεγμένοι εκπρόσωποι σωματείων. Με βάση αυτούς τους νόμους καταστέλλονται άγρια απεργίες, όπως αυτή της «Μαλαματίνα» στη Θεσσαλονίκη. Με βάση αυτούς τους νόμους αποθρασύνονται οι εργοδότες γιατί βλέπουν ότι έχουν την πλήρη στήριξη του κράτους. Και γι’ αυτό το λόγο οι νόμοι αυτοί πρέπει να ανατραπούν από το εργατικό κίνημα.

Για όλα τα παραπάνω, είναι πολύ σημαντικό να μαζικοποιηθει η νέα συγκέντρωση καταγγελίας της εργοδοσίας των “YES”, που έχει καλεστεί γι’ αυτή την Πέμπτη 10 Ιουλίου στις 19:00 στην ΕΤ3, όπου και θα ακολουθήσει και πορεία προς το κατάστημα στη Δελφών.

Οι εργατικοί αγώνες δεν είναι ούτε “συκοφαντία”, ούτε “εκβιασμός”.  Είναι πάλη για το μισθό, το ωράριο, τις συνθήκες δουλειάς και ζωής του εργαζόμενου, είναι η μόνη ελπίδα μέσα στο γενικευμένο κοινωνικό και εργασιακό Μεσαίωνα που έχουν προωθήσει. Και γι’ αυτό το λόγο χτυπούν με λύσσα τα σωματεία και την απεργία, σπέρνουν την τρομοκρατία, για να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από το να σηκώσουν κεφάλι. Αυτή η βιομηχανία διώξεων είναι υπόθεση όλων των σωματείων και των δημοκρατικών ανθρώπων της πόλης. Γιατί αφορά καθοριστικά τα δημοκρατικά δικαιώματα, τους όρους μέσα στους οποίους εκδηλώνονται οι αγώνες των εργαζομένων.

• Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους ταξικούς αγώνες και την απεργία! 
• Να αποσυρθούν άμεσα οι κατηγορίες για τους 28 συλληφθέντες
• Να ακυρωθεί η απόλυση του εργαζόμενου και δοθούν τα δεδουλευμένα του.
• Να εφαρμοστεί η Συλλογική Σύμβαση που έχει υπογραφεί στον κλάδο του Επισιτισμού.
• Όλοι στη συγκέντρωση καταγγελίας των αντεργατικών πρακτικών της εργοδοσίας, αυτή την Πέμπτη 10 Ιουλίου στις 19:00 στην ΕΤ3