Μόνο με τον αγώνα μας θα ανατραπεί!
Με το πέρας των εκλογών, η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοίνωσε ότι από 1η Ιούλη ξεκινάει η εφαρμογή της διάταξης του νόμου Γεωργιάδη (5053/23 άρθρα 25-27) για το 6ήμερο. Δίνει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις όχι μόνο συνεχούς λειτουργίας, αλλά και σε μη συνεχούς όταν επικαλούνται «αυξημένο φόρτο» εργασίας, να κάνουν χρήση του “διευθυντικού δικαιώματος” και να αναγκάζουν σε 6ήμερη εργασία. Να το ξεκαθαρίσουμε: ο νόμος δεν ζητά τη σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου. Ενω προφανώς και να τη ζητούσε δε θα προκειτο για μια “ισοβαρή διαπραγμάτευση και συνεργασία” όπως ακούμε κατά καιρούς. Τέλος, μπαίνει όριο στο χρόνο εργασίας, όχι στη βδομάδα, αλλά στο μέσο εβδομαδιαίο χρόνο ανά 4μηνο (!) που δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 48ωρο.
Αυτό έρχεται σε συνέχεια των προηγούμενων επιθέσων στα εργασιακά μας δικαιώματα με:
• την «ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασία», δηλαδή την κατάργηση του οχταώρου, την “ελευθερία” να δουλευουμε 10ωρα.
• την αντικατάσταση των πληρωμένων υπερωριών με την “υπερεργασία”
• τη νομιμοποίηση των 13 ωρών δουλειάς τη μέρα, με τη ρύθμιση για «2 εργοδότες» (ή 2 ΑΦΜ του ίδιου εργοδότη)
Πατάει στο έδαφος των χαμηλών μισθών, της διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων και της ακρίβειας, και στηρίζεται στο καθεστώς της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, και στην ποινικοποίηση και τις διωξεις του πραγματικού συνδικαλισμού.
Θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι αυτός ο νόμος δεν ακουμπάει τη δική μας δουλειά. Αυτές οι αλλαγές εισάγονται με στοχο να απλωθούν ευρύτερα. Ας θυμηθούμε τα ωράρια των καταστημάτων: απ’την καθολική κυριακάτικη αργία, δόθηκε δυνατότητα λειτουργίας αρχικά σε κάποια πολυκαταστήματα, μετά γενικά για 2 Κυριακές πριν τα χριστούγεννα, για να φτάσουμε σήμερα να μπορεί ο εργοδότης να επιβάλει μέχρι 32 Κυριακές εργασίας.
Το 6ήμερο έρχεται για να μπεί στη ζωή όλων των εργαζόμενων ως νέα κανονικότητα. Να μπει ως εργαλείο της εργοδοσίας για αύξηση των κερδών (χαμηλότερο κόστος απ’τις υπερωρίες), αλλά και αύξησης της εργασιακής επισφάλειας, αφού δημιουργεί τεχνητά μεγαλύτερη προσφορά εργασίας, απ’τον ίδιο αριθμό εργαζομένων, δηλαδή μεγαλύτερη “δεξαμενή” ανέργων. Να σημειώσουμε ότι δεν προσδιορίζεται καν κάποιο ελάχιστο χρονικό περιθώριο ειδοποίησης του εργαζόμενου για να δουλεψει 6η μέρα. Δηλαδή μπορεί την Παρασκευή να σου πει το αφεντικό “έλα και Σάββατο, προέκυψε φόρτος εργασίας”, και οφείλεις να πας. Επιπρόσθετα δεν ορίζεται ότι η 6η μέρα θα προσμετράται στην ασφάλιση/συντάξιμα του εργαζόμενου. Ζούγκλα…
Τώρα πρέπει να οργανωθούμε και να αντισταθούμε, αλλιώς θα το βρούμε όλοι μπροστά μας. Οργάνωση με τους συναδέλφους μας, αντίσταση μέσα απ’τα σωματεία μας, για να μην είναι ο καθένας μόνος/η απέναντι στην αυθαιρεσία του κάθε αφεντικού. Έτσι κατακτήθηκε το 8ωρο πριν 150 χρόνια, έτσι καλούμαστε τώρα να παλέψουμε ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής μας.
ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ!
- Για ακύρωση του εξαήμερου και του ν.5053
- Για 5ημερο 8ωρο
- Για συλλογικές συμβάσεις και όχι “μπλοκάκια”, που να κατοχυρώνουν τα δικαιώματά μας
- Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν το κόστος ζωής