Με καλή για τα δεδομένα της περιόδου μαζικότητα πραγματοποιήθηκε η Συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας, με θέματα το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και τον απολογισμό της δράσης του Σωματείου στις κινητοποίησες για τα εργασιακά.
Ακολουθεί το αποτέλεσμα και το πλαίσιο που στήριξε η Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών.
Αποτέλεσμα Ψηφοφορίας
Πλαίσιο ΕΣΑΚ: 41
Πλαίσιο Rebuilt_it / Αγωνιστική Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών: 26
Πλαίσιο Αριστερη Πρωτοβουλία Τεχνικων / Ριζοσπαστική Κίνηση Τεχνικών: 13
ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Στηρίζουνε:
REbuilt_IT
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
Η κυβέρνηση της ΝΔ επεκτείνει την αντιλαϊκή-αντεργατική επίθεση σε κάθε κοινωνικό πεδίο, προωθώντας παλιά και νέα μέτρα. Θέτει σε εφαρμογή τα μέτρα για την εκπαίδευση με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (πετώντας χιλιάδες παιδιά έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση), την αντεργατική «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, ενώ ετοιμάζει νέο γύρο αντιπαράθεσης με το φοιτητικό κίνημα με την πανεπιστημιακή αστυνομία. Την ίδια στιγμή, τα λαϊκά στρώματα συνεχίζουνε να πληρώνουνε το βάρος τόσο της υγειονομικής, όσο και της οικονομικής κρίσης. Η εκτεταμένη ακρίβεια σε μια σειρά προϊόντα πλήττει πρώτιστα τους εργαζόμενους και το λαό. Ενώ η κυβέρνηση που δεν έχει πάρει κανένα μέτρο ενίσχυσης της παρεχόμενης περίθαλψης, δηλώνει ότι «τα νοσοκομεία στη χώρα είναι πολλά» και ετοιμάζει νέο γύρο «συγχωνεύσεων», δηλαδή κλείσιμο νοσοκομείων! Για να προωθείται αυτή η πολιτική, είναι αναγκαίο να συντηρείται ένα γενικευμένο πλαίσιο καταστολής και απαγορεύσεων. Κεντρική θέση σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση, κατέχουνε ο ψηφισμένος αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, αλλά και το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται ενάντια στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Η πολιτική αυτή αποτελεί κεντρική κατεύθυνση κεφαλαίου και ΕΕ, που υπηρετείται από το σύνολο του αστικού προσωπικού, και αποτελεί «προαπαιτούμενα» για τα νέα πακέτα «ανάπτυξης» της ΕΕ. «Ανάπτυξη» και ενίσχυση που κατευθύνεται αποκλειστικά στο μεγάλο κεφάλαιο, πάνω στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στην «Ελλάδα 2.0» της ΝΔ και στην «Ελλάδα+» του ΣΥΡΙΖΑ είναι το περιτύλιγμα της ίδιας πολιτικής.
Ετοιμάζουνε νέο νόμο ενάντια στην ασφάλιση
Ως «φυσική συνέχεια» του νόμου Χατζηδάκη, έρχεται μια νέα αντιασφαλιστική επιδρομή, συνεχίζοντας την κατεδάφιση του κοινωνικού δικαιώματος στην ασφάλιση από εκεί που την άφησε ο νόμος Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ. Με βάση όσα δηλώνει η κυβέρνηση στα ΜΜΕ, ο χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος μετατρέπεται από αναδιανεμητικός σε κεφαλαιοποιητικός. Μετατρέπεται δηλαδή η ασφάλιση από ένα κοινωνικό δικαίωμα που απορρέει από τη δουλειά και τον πλούτο που παράγει ο εργαζόμενος, σε ένα «ατομικό ζήτημα», που θα αφορά τον ατομικό «κουμπαρά-λογαριασμό» του καθενός. Καταργούνται οι υποχρέωσεις του κράτους απέναντι στον ασφαλισμένο εργαζόμενο και η αδυναμία στήριξης των ταμείων καλύπτεται από τον «τρίτο πυλώνα» που δίνει πεδίο κερδοφορίας στις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Την ίδια στιγμή, τα αποθεματικά των ταμείων κατευθύνονται με θεσμοθετημένη συνυπευθυνότητα των εργαζόμενων σε χρηματαγορές «υψηλού ρίσκου», ώστε να θησαυρίζουνε στην πλάτη των εργαζόμενων (και μάλιστα απαλλαγμένοι από νομικές κυρώσεις). Η ασφάλιση αποτελεί καθολικό δικαίωμα του εργαζόμενου που συνδέεται με το δικαίωμα στη δουλειά, κατοχυρώνει το δικαίωμα στην πλήρη και δωρεάν περίθαλψη. Ειδικά για τις στρατιές των νέων εργαζόμενων, που συχνά κάτω από τον εκβιασμό της ανεργίας σέρνονται να δουλέψουνε μαύρα και ανασφάλιστα, ή χρυσοπληρώνουνε την ασφάλιση με υπέρογκες εισφορές στα ταμεία, προβάλλει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη για οργάνωση σε όλους τους κλάδους, για την κατάκτηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, για την κατάργηση της ανασφάλιστης εργασίας.
Ο αγώνας για την ανατροπή το νόμου Χατζηδάκη είναι αγώνας ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα
Η ψήφιση του νόμου-εκτρώματος Χατζηδάκη με κεντρικό ζήτημα το 8ωρο, δίνει «σήμα επίθεσης» στην εργοδοσία, που θέλει να φορτώσει τις ζημιές της περιόδου της πανδημίας στις πλάτες των εργαζόμενων. Στους χώρους δουλειάς οι εργαζόμενοι γίνονται καθημερινά μάρτυρες κάθε είδους καταπάτησης και αυθαιρεσίας. Τα αφεντικά με την «πλάτη» της μαζικής ανεργίας και την κυβερνητική ενθάρρυνση που δίνει ο νόμος, έχουνε δημιουργήσει μια «πανδημία» παραβίασης του δικαιώματος στο 5νθημερο-8ωρο με κάθε είδους μορφή: κάλεσμα σε μίτινγκ εκτός ωραρίου, άνοιγμα τα σαββατοκύριακα, εκμετάλλευση της τηλεργασίας για ξεχείλωμα του ωραρίου, εξαναγκασμός σε απλήρωτες υπερωρίες «μέχρι να βγει η δουλειά». Η κατάσταση αυτή που προϋπήρχε στον κλάδο των μισθωτών τεχνικών, θα μετατραπεί σε ένα σφαγείο εργασιακών δικαιωμάτων με την εφαρμογή της «ατομικής διευθέτησης του ωραρίου» στους χώρους δουλειάς, μέτρο που αποτελεί κεντρικό σημείο του νέου νόμου. Βαρύ χτύπημα στο 5νθήμερο θα αποτελέσει για τον κλάδο το άνοιγμα μιας σειράς επιχειρήσεων τις Κυριακές (όπως data center, πληροφορική, σκυρόδεμα). Ματαία θα περιμένουνε οι εργαζόμενοι οποιαδήποτε προστασία από το νόμο, όπως κούφια έλεγε ο υπουργός εργασίας στα κανάλια.
Είναι ζωτική ανάγκη να ανοίξει με πρωτοβουλία του Σωματείου και των συναδέλφων μας η συζήτηση μέσα στους χώρους δουλειάς τόσο για την προετοιμασία και οργάνωση μας ενάντια σε οποιαδήποτε εφαρμογή του νόμου, αλλά και για όσα έχει εμφανίσει η εργοδοσία ως «φυσική τάξη των πραγμάτων». Η διεκδίκηση του 8ωρου και του 5νθήμερου, περνάει μέσα από την πάλη ενάντια στο νόμο και όλες τις ρυθμίσεις του, περνάει μέσα από την οργάνωση του κλάδου συνολικά και σε επίπεδο επιχείρησης για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης υποχρεωτικής που θα κατοχυρώνει και θα διευρύνει τα δικαιώματα μας σε μισθό, ωράριο, ασφάλιση. Περνάει μέσα από την πάλη ενάντια σε κάθε μορφή ελαστικής εργασίας, ενάντια στα «μπλοκάκια» και τις ατομικές συμβάσεις.
Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και κρατικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός σπεύδουνε να κατοχυρώσουνε και να εφαρμόσουνε κάθε διάταξη του νόμου ενάντια στον συνδικαλισμό και το δικαίωμα στην απεργία. Η απεργία της ΟΛΜΕ στις 16 Ιούνη (και με συνεργασία της ηγεσίας) βγήκε παράνομη, όπως και όλες οι πρόσφατες απεργίες των ναυτεργατικών σωματείων. Μάλιστα η τελευταία απεργία της ΟΛΜΕ (29/6) κηρύχτηκε παράνομη με πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του νόμου για προσωπικό ασφαλείας. Η συνδικαλιστική ηγεσία της ομοσπονδίας της Τράπεζας Πειραιώς διεξάγει εκλογές με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Όλα αυτά δείχνουνε ότι η κυβέρνηση έχει σκοπό να προωθήσει πλήρως τις διατάξεις του νόμου (ηλεκτρονική ψηφοφορία, απαρτία «50%+1», δήλωση ηλεκτρονικού Μητρώου μελών σωματείων), ως προϋπόθεση για να θεωρείται ένα σωματείο «νόμιμο» και να μπορεί να κηρύξει απεργία ή να υπογράφει συμβάσεις.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, η στάση του Σωματείου μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη: να μην κάνει δεκτή καμία κρατική παρέμβαση στα εσωτερικά του ζητήματα. Τα σωματεία είναι όργανα πάλης των εργαζόμενων ενάντια στους ταξικούς τους αντιπάλους, ενάντια στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Οι ταξικοί αγώνες δεν διεξάγονται με βάση τις «προδιαγραφές» του πλαισίου καταστολής που θεσπίζει ο ταξικός αντίπαλος, αλλά ενάντια σε αυτό το πλαίσιο. Οι ταξικοί αγώνες δεν λαμβάνουν τη νομιμοποίηση τους από τη υπακοή στους νόμους και με τη βούλα των δικαστηρίων, αλλά μέσα από την κινητοποίηση των εργαζόμενων και το πολιτικό τους περιεχόμενο. Η ταξική πάλη δεν μπορεί να καταργηθεί με διατάγματα, γιατί πηγάζει από τις ανάγκες των εργαζόμενων για μια καλύτερη ζωή. Πρέπει να γίνει κατανοητό από κάθε συνάδελφο, αλλά και συλλογικά από το Σωματείο, ότι η υπεράσπιση των κεκτημένων μας θα απαιτήσει όρους μαζικής πάλης, αποφασιστικότητα ενάντια στην κρατική καταστολή και την εργοδοτική τρομοκρατία, αλλά και θυσίες, και ανάληψη ευθυνών από κάθε μέλος του Σωματείου.
Το εργατικό πρέπει να έχει ως κεντρικό στόχο την πλήρη ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη και τη συνολική πολιτικής που αυτός υπηρετεί. Για να υπηρετήσει αυτό τον πολιτικό στόχο το Σωματείου πρέπει να παλέψει ενάντια στην εφαρμογή κάθε διάταξης του, να συνεχίσει τη λειτουργία του με τον τρόπο που ορίζει το καταστατικό του, μην ενσωματώνοντας καμία διάταξη για τη συνδικαλιστική λειτουργία (σε απαρτία, τρόπο ψηφοφορίας, μητρώα). Πρέπει να συνεχίζει να παίρνει απεργιακές αποφάσεις με βάση τη θέληση των μελών του, με δημοκρατικές, δια ζώσης συνελεύσεις. Η πάλη αυτή πρέπει να δεθεί με τις κινητοποιήσεις που θα καλεστούνε για το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, αλλά και το συλλαλητήριο για τη ΔΕΘ.
Για τη δράση του Σωματείου το τελευταίο διάστημα
Η μαζική συμμετοχή σε όλα τα απεργιακά καλέσματα του τελευταίου διαστήματος αλλά και την Πρωτομαγιά (6 Μάη), απέδειξε ότι όταν τους δίνεται η ευκαιρία, οι εργαζόμενοι έχουνε διάθεση να αγωνιστούνε ενάντια στα μέτρα και μια χαρά κατανοούν την ουσία τους. Δεν έχει βρεθεί ούτε ένας εργαζόμενος που να υποστηρίζει τα μέτρα στους χώρους δουλειάς.
Η διάθεση αυτή αποτυπώθηκε και στο Σωματείο, με τη μαζική συμμετοχή δεκάδων (και πολλών νέων) συναδέλφων στις συνελεύσεις του, τη διάθεση για συζήτηση, αλλά και την απεργιακή συμμετοχή σε όλα τα απεργιακά καλέσματα, ανεξάρτητα από τις διαφορές που αυτά εκφράζουνε. Η διάθεση αυτή αποτελεί μια παρακαταθήκη για τη συνέχιση της δράσης του Σωματείου.
Παρόλα αυτά, η λογική την οποία το ΔΣ επιβάλλει στη λειτουργία του Σωματείου, που αποτελεί απόρροια της πολιτικής γραμμής που κυριαρχεί σε αυτό, δεν αντιστοιχεί στη διάθεση των συναδέλφων για αγώνα. Αφότου βγήκε από μια μακρά περίοδο μη μαζικής λειτουργίας το Σωματείο λειτούργησε με βάση κινητοποιήσεις «συγκεκριμένου ορίζοντα με ημερομηνία λήξης», κάτι που αντανακλάται και στη λογική για «πάλη ενάντια στην εφαρμογή του νόμου» στην υποβάθμιση του πολιτικού στόχου για την ανατροπή του.
Η πολιτική αυτή γραμμή παράγει την ανάθεση του αγώνα στο ΔΣ. Αποθέωση αυτής της λογικής αποτέλεσε η ακύρωση της απεργίας της 3 Ιούνη, που αποφασίστηκε ομόφωνα από την πιο μαζική φετινή συνέλευση του Σωματείου μας. Ακύρωση της απεργίας για την οποία κύρια ευθύνη φέρουνε οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ο αστικός συνδικαλισμός, συνυπεύθυνο είναι όμως και το ΠΑΜΕ που συναποφάσισε την ακύρωση στη γραμματεία της ΑΔΕΔΥ, τα Εργατικά Κέντρα, τις ομοσπονδίες και τα Σωματεία. Για να ακολουθήσει ύστερα η κήρυξη απεργίας «από τα κάτω» στις 16 Ιούνη μέσω ΔΣ, χωρίς συνέλευση, δημιουργώντας πλήρη αντίφαση για το πώς μπορεί το Σωματείο στη μία περίπτωση να πηγαίνει κόντρα στον σχεδιασμό του αστικού συνδικαλισμού και την άλλη να τον αποδέχεται!
Οι συνάδελφοι πρέπει να βγάλουνε τα συμπεράσματα τους από τη στάση του ΔΣ. Το Σωματείο χρειάζεται μια άλλη πολιτική γραμμή, αλλά και μια άλλη λογική στη λειτουργία του, τέτοια που να προετοιμάσει μέσα στο εργατικό κίνημα αλλά και στους χώρους δουλειάς, αγώνες ολομέτωπης αναμέτρησης με την πολιτική που θερίζει τα εργατικά δικαιώματα.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
● Για την ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη και ενάντια σε κάθε εφαρμογή των διατάξεων του.
● Ενάντια στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, για κατοχύρωση του καθολικού δικαιώματος σε πλήρη ασφάλιση και περίθαλψη
● Για 5νθημερο – 8ωρο, μόνιμη και σταθερή δουλειά.
● Ενάντια σε κάθε απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, της απεργίας, της διαδήλωσης. Για ταξικό συνδικαλισμό, ανεξάρτητο από το κράτος και την εργοδοσία.
● Ενάντια σε κάθε εφαρμογή διάταξης του νόμου Χατζηδάκη για την επέμβαση στα εσωτερικά των σωματείων.
● Για αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουνε το κόστος ζωής.
● Για την κατάκτηση και διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων.
● Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους για όλο το διάστημα της ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις.
● Μόνιμη και σταθερή δουλειά, με υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης για όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν με εξαρτημένη σχέση εργασίας. Κατάργηση του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών
● Καμία απόλυση εγκύου εργαζόμενης.
● Μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Δωρεάν και πλήρη περίθαλψη για το λαό, προσλήψεις και ΜΕΘ στα νοσοκομεία. Εξασφάλιση της πρωτοβάθμιας υγείας. Κανένα κλείσιμο δημόσιου νοσοκομείου.
● Όχι στην αξιοποίηση της τηλεργασίας ως μέσο επιβολής αντιδραστικών σχέσεων εργασίας (υπερωρίες – εργασία το Σαββατοκύριακο) και απομόνωσης των εργαζομένων.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
● Τη σύσταση ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής, υπόλογης στην απόφαση της συνέλευσης, για την συγκρότηση και πραγματοποίηση εξορμήσεων στους χώρους δουλειάς τους καλοκαιρινούς μήνες, για την μαζική ενημέρωση των συναδέλφων του κλάδου. Ειδικότερα, αποφασίζουμε την συγγραφή κειμένου για τον νόμο Χατζιδάκι με σκοπό να κάνουμε εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς ούτως ώστε να ενημερώσουμε τους υπόλοιπους συναδέλφους να καταγγείλουν και μαζί με το σωματείο να εξασφαλισουν την μη εφαρμογή του νόμου αλλά και αντισταθούν να σε οποιαδήποτε άλλη αυθαιρεσία
● Έγκαιρος ορισμός νέας Γενικής Συνέλευσης σε περίπτωση κατάθεσης το νόμου για το ασφαλιστικό για τη διεξαγωγή απεργιακής κινητοποίησης.
● Συμμετοχή στην κινητοποίηση της ΔΕΘ (Σάββατο 11/9) με συγκέντρωση 17.30 στην Καμάρα
● Το Σωματείο δηλώνει ότι δεν αποδέχεται ούτε εφαρμόζει καμία από τις διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη λειτουργία των Σωματείων (ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, μητρώο, απαρτία 50%+1), και μένει πιστό στο καταστατικό του.